9
"என்னை இன்னும் இரண்டு வருஷம் உத்தியோகம் பார்க்கச் சொல்லி எங்க ஆபீசர் கெஞ்சினான். நான் கண்டிப்பா முடியாதுன்னுட்டேன். கூட்டல்கூடச் சரியாப் போடத் தெரியாதவன்களையெல்லாம் ஸீனியர் ஆபீசராகக் கொண்டுவந்து போட்டுட்டு நம்ப கழுத்தை அறுக்கிறான்க! யார் இவனோடெல்லாம் மாரடிக்கிறது? எனக்கென்ன? இருக்கிறது ஒரு பெண்ணு; ஒரு பிள்ளை. பெண்ணுக்கு இருபத்திரண்டு வயசு; கலியாணம் ஆயிடுத்து. பத்தாயிரம் வரைக்கும் செலவு செய்தேன். மாப்பிள்ளைக்கு மூவாயிரம் வரதட்சணை கொடுத்தேன். அப்ப பவுன் விலை இப்படியா இருந்தது? அறுபத்தேழு ரூபாய்! ஒசந்தால் அறுபத்தெட்டு ரூபாய்! அவ்வளவுதானே?
"பிள்ளைக்கு இருபது வயசு ஆறது; பி.காம். படிக்கிறான். அடுத்த வருஷத்தோடு அவன் படிப்பு முடிஞ்சுடறது. மாப்பிள்ளைதான் ஹைகோர்ட்டிலே பெஞ்ச் கிளார்க்காயிருக்கான். உனக்குத் தெரியுமோ, ஹைகோர்ட்டுக்கு எப்ப அஸ்திவாரம் போட்டான்னு? எய்ட்டீன் ஸெவன்டி ஒன். இப்பவும் கட்டடம் எப்படி இருக்கு, பார்த்தாயா? ஒவ்வொரு செங்கல்லும் எண்ணிக்கோ எண்ணிக்கோங்கறது!
"உங்க எல்.ஐ.சி யும் இருக்கே? ஏண்டா, அது என்னடா அது? கட்டடம் பூராவும் ஒரே கண்ணாடி ஜன்னலா வெச்சுட்டான்? மொத்தம் இருநூற்று ஐம்பத்தாறு ஜன்னலோ என்னவோ இருக்குடா. அவ்வளவும் பெல்ஜியம் கிளாஸாத் தான் இருக்கணும். கண்ணாடிக்கே அறுபத்தேழாயிரத்து எழு நூற்று..."
இப்போது சுப்புடு வானத்து நட்சத்திரங்களைக் கணக்கெடுத்துக் கொண்டிருக்கிறார். கூடிய விரைவில் மொத்த நட்சத்திரங்கள் எத்தனை என்பதைச் சொல்லி விடுவார்!
