(இ) தொல்காப்பியம் - இளம்பூரணம். இ-ள்: --மூன்றன் ஒற்று சகாசம் ஆதம் - மூன்றும் எண்ணின் கண் நின்தனார ஒற்று பகர ஒற்றரும். உ-ம்:- மூர்ளது எனவரும். ('ஏகாசம்' அசை ) Fx.. நான்கு மைந்து மொத்று மெய் திர்யா. இதுவும் அசி. | இ-ம்:-நான்கும் ஐந்தம் ஒற்று மெய் சிரியா - நான்கு என்னும் என்னும் ஐந்து ஒன்னும் என்னும் தம் ஏற்றுக்கள் சில திரியாது முடியும். உ-ம்:-நானூறு, ஐச்வறு எனவரும். "மெய்' என்றதனால், சாலூது என்புழி வருமொழி ஒறிய சசாசே சொன்.. இன்னும் அசனானே, ஒற்றின்றி ஐ.நாறு எனவரும் முட்பும் கொள்க. (முத்திய இரண்டு . குத்திரகாளும் இதுவும் ஒன்ஒயிருந்து கால அளவில் மூன்றாயின போலும்.) (CP) சீசு.. ஒன்பான் முதனின் முந்துகிலாக் தற்றே முத்தை பொற்நோகார மிரட்டும் எறென் கிளவி ககார மெய்கெட * 2 ஆவாகு மியற்கைத் தென்ப ஆயிடை மருத லிகாராகாரம் ஈது மெய் கெடுத்து மகா மொத்றும். இதவும் அது. இ-ள் :-ஒன்பான் முதல் நிலை முத்து கினத்த அற்று - ஒன்பது என்னும் சொல் வின் முதல் இன்ற ஒசரம் மேல் (பர்தெப்பனோடு புணரும் வழிக்) கூறியவாறு போல ஓமிசைத் தசா ஒற்று மிகும். மூச்தை ஒற்று காரம் இரட்டும் - அவ்வொகரத்தின் முன்னின்ற னகா) ஏற்று இரண்டு வர ஒத்ரம். தூறு என் இளயி கோர மெய் கெட 28: 8 ஆகும் இயற்கைந்து என்ப - (வருமொழியாகிய) நூறு என்னும் சொல்லும் ஈகார மாகிய மெய் கெட (அதன் மேல் ஏறிய காரம் ஆகாரம் ஆம் இயல்பையுடைத்து என்பர் (புலவர்.) அ இடை இகாரம் சகாரம் வருதல் - அம்மொழியிடை. ஒரிகாமும் சகாரமும் வருக, ஈறு மெய் கெடுத்து மகாரம் ஏற்றும் - இதற்கு +திய குற்றியது கரத்தினையும் அஃது ஏறி நின்ற நார ஒற்றினையும் கெடுத்து ஓர் மகரம் ஒற்றுய் வந்து முடியும். மெய்' என்றதனான், நிலைமொழிக்கண் கின்ற பகரம் வெடுக்க, உ-ம்:-- தொள்ளாயிரம் எனவரும், ['அகரம்' செய்யுள் விகாரத்தாற் செட்டதி' ஏகாரங்கள் அசைகள். அகரச்சுட்டின் திட்டம் செய்யுள் விகாசம்.][இச்சூத்திரமும் இலச் கியம் கண்டதற்கு இலக்கணம் இயம்பல் ” ஆம்.) ச.சி. ஆயிரக் கிளவி வரூஉங் காலை முதலி செண்ண னுகரக் கெடுமே. இஃதி, அவ்வொன்று முதல் ஒன்பான்கள் முன் ஆயிரம் என்பது வரும்கால் முடிய கூறுகின்றது. இ-ன்;--தீயிரக் கிலவி வரும் காலை முதல் ஈர் எண்ணின் உசரம் கெடும் - ஆயிரம் என்னும் சொல் (ஒன்று முதல் ஒன்பான்கள்) முன் வருக்கம் வத்து முதல் ஈர் எண்ணின் சண் பெற்று மில்ற உகரம் கெட்டு முடியும்.
