பக்கம்:திருக்குறள், ஜைன உரை.pdf/495



ஜைன உரை

493

யான் விருந்தாக எதைச் செய்வேன் என்றவாறு.

⁠விருந்து என்பது புதிதாய் வந்தவர்களுக்குச் செய்யு முபசாரம் அது கனவுக்கு ஒன்று காணாத படியினாலே யாது செய்வே னென்றாள். ௧

1212. கயலுண்கண் யானிரப்பத் துஞ்சிற் கலந்தார்க்

குயலுண்மை சாற்றுவேன் மன்

என்பது, தூது விட நினைத்தவள் சொல்லியது:

தூங்காம லிருக்கிற கயல்போலும் என் கண்கள் யான் இரந்தாற் றுஞ்சுமாயின், கனவினிடையே காதலரைக காணலாம்; கண்டால் அவருக்கு யான் வருந்தியிருக்கிற தெல்லாம் யானே விரியச் சொல்வேன் என்றவாறு.

⁠தூதுவரோடு சொல்லி யனுப்பினால் சுருங்கச் சொல்ல வேண்டும் தான் சொன்னால் மனதில் உண்டான தெல்லாம் சொல்லலாம் என்பதாம். ௨

1213. நனவினா^[1] னல்கா தவரைக் கனவினாற்

காண்டலி னுண்டென் னுயிர்

என்பது ஆற்றாளெனக் கவன்ற^[2] தோழிக்கு ஆற்றுவல் என்பது படச் சொல்லியது:

⁠நனவிலே வந்து என்னைச் சேராதாரைக் கனவிலே காண்கிறதினாலே என் உயிர் நிற்கிறது; இல்லாவிட்டால் இறந்து போம் என்றவாறு. ௩

1214. கனவினா னுண்டாகுங் காமம் நனவினா

னல்காரை நாடித் தரற்கு

என்பது இதுவுமது.

நனவிலே வந்து சேராதவரை அவர் போன விடந் தேடிக் கொண்டுவந்து கனவு தருதலால், அந்தக் கனவினிடத்திலே

---

1. நனவு-விழிப்புநிலை
2. கவன்ற-வருந்திய