கிழவியின் பிரயாணம் ஐயோபாவம் நடக்கும்பொழுதே தத்தித் தத்தி நடக்கிருளே, கால் சோர்ந்து பேர்கிறதே! எதற்காக இந்தக் கிழவி இப்படிப் புறப்பட்டாள் கையைக் கவித்துக்கொண்டு எதையோ பார்க்கிருள். இவள் வயசுக்கு இப்படி நடந்து திரிபவர் யார் இருக் கிரு.ர்கள் ? இவளேயே கேட்டுப் பார்க்கலாம். "பாட்டீ, என் இப்படி இந்த அகன்ற பாலே வனத்தில்ே நடக்கிருய்? இங்கே அலையும்படி உன்னே விட்ட விதி பொல்லாததாய் இருக்கவேண்டும்.” - இதென்ன! பாட்டி காதில் என் கேள்வி விழ வில்லை. இவள் காதும் மந்தமாகியிருக்கிறதே. இந்த வெயிலில் தங்க கிழல் இல்லாத பாலைவனத்தில் அங்கத் தளர்ந்து திரைந்த இந்தப் பெரியவள் கடந்து அலுத்துப்போய் நிற்கிருளே. இவள் எதற்காக இப்படிக் கூர்ந்து கூர்ந்து பார்க்கிருள் ? - "அப்பா, யாரப்பா p” ஆம், கிழவியின் குரல்தான்; அதிலே இவள் தொண்டையிலுள்ள வறட்சி தொனிக்கிறதே. "ஏன் பாட்டி ' - அதோ வருகிருர்களே , அவர்கள் ஒரு பெண் ஆணும் ஒர் ஆணுக்தானே ?' . . . "ஆம், பாட்டி, யாரோ காதலனும் காதலியும் போலத் தெரிகிறது." . . "அப்படியா !” - கிழவியின் முகத்திலே ஒரு மலர்ச்சி உண்டா கிறது. சிறிது கின்று பெருமூச்சு விடுகிருள்: "அப்பாடி!' என்று சொல்லி ஆசுவாசப் படுத்திக்
