பகுதி) பா வ லர் வி ரு க் த . 369
இற்றைஞான்றைப்பல விளைஞ சோவிங்கன் கற்றன. வெழுதுபு கருத்திற் போற்றுறு தற்ருெழி ல்லவனே கனிகி கர்க்குக் ருற்றவென் றலைவிர்கீ ருாைத்தி சென்றனள். (டு) என்னலு மற்றன்றெ னினிய மாதாாய் - நன்னயக் கடலிறை ஞண்டென் கைகளாற் றன்னில மகளெலும் தலைவி மேனியி லின்னெழிற் ருெப்யினன் கெழுது கின்றனன். (#) என விள கைபுரிந் தியானி யம்பலுக் - தனதழ கியமுகக் தையல் சேந்தன ளெனதொரு விளுவினை யிகழ்ந்து கின்றணி செனேகொலோ வொளித்தலின் றிசைமி னென்னவே (எ) கூறிய வளவினிற் குறிப்பி யானென்றும் வேறுறக் கொண்டிலேன் விளங்கு புக்தியாய் சிறிகின் முககிறங் திறம்பு கிற்பதென் றேறிய லறிகலென் றெருட்டு கிற்றியோ? - (அ) யிேரே நிகழ்த்துபு கின்ற செய்தியை பாயுழி பதனினின் ருழ்க ருத்தொன்று மேயதும் முளத்தென விளம்பு தற்கினி தேயதோர் காரண மியம்பல் வேண்டுமோ ? - (க)
இ. ஞான்று - பொழுது. ஈத்தன - கற்றவை. எழுதுபு - எழுதி. கருத்தித்
போற்றுறும் - மனத்திற் காப்பாற்றும். அலவன் - சண்டு.
a. அளவாழலவன் கூருகிர்வளித்தவீர்மணல்.” (குறுக். 351.)
இளைஞரோஅலவனே சனி நிகர்க்குநர் என்று கூட்டுக. திணி - மிகவும். கிகர்க்கு ார் - ஒப்பாவார். உற்ற - அன்புற்ற. உரைத்திர் - உாைப்பீர். மனைவி எழுவாய்.
க. அற்று அன்று - அத்தன்மைத்தன்று. மாதசாய் - அழகுடையாய், ஈயம் - திே, கியாயம், ஈண்டுஒழுக்கம். சன்னயன்கடல் இறை - நல்லொழுக்கினையுடைய கடலாகிய தலைவன். ஞண்டு என் கைகளால் - கண்டாகிய கைகளால்.கிலமகள் - பூமாதேவி. எழில் - அழகு. தொய்யில் - சந்தனக் குழம்பால் எழுதும் பத்திக்கீற்று. தற்குறிப்பேற்றவணி.
எ. இசைகை - புன்னகை. சேக் கனன் - சிவக்கள்ை. வி ை-கேள்வி. எனே
கொலோ ஒளித்தல் - மறைத்தல் ஏளுே. கொல், ஓ - அசை. இன்று - இப்பொழுது, இசையின் - கூறுங்கள்.
அ. குறிப்பு - கருத்து. புர்தி - புத்தி. சீறி -கோபித்து. கிதத்திறம்புகிற்பது - கிமம் மாறுவது. என் - என். தேறு இயல் அறிகலென் - தீ உணர்க்க தன்மையை அறிகிலேன். கெருட்கிெற்றியோ - தெளிவிப்பாயோ. - க. யிேரே - நீங்களே. நிகழ்த்துபு நிகழ்த்தி. கிகழ்த்துபுகின்ற - சொல்லிய, செய்தி - விஷயம். ஆயுழி ஆராயுமிடத்து. அதனில் நின்று - அதனிடத்தினின்றம். ஆழ்கருத்து ஆழ்ந்தககுத்து, புதை பொருள். ஒன்று - வேருென்து. உம் உனத்து மேய்து-உமது மனத்திற் பொருந்தியது. இனிது - நன்மு.க. எயகோர் காரணம் , பொருக்கியதாகிய வொரு காரணம், -
47
