பக்கம்:உப்புமண்டித் தெரு-புதுக்கவிதைச் சிறுகதைகள்.pdf/15

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது

5————————||||

உப்புமண்டித் தெரு


பூர்ணச் சந்திரப்
புன்னகையை
மண்குப்பையாக்கி விட்டிருந்தான்!

பாபங்களை அறிய முடியாத
பால்யப் பிஞ்சு!

கோபங்களால்
பாடம்
கொடுக்க முடியாத
கொழுந்து உள்ளம்!

“போயும் போயும்
ஒரு மூளிப் பொம்மைக்காக..."
என்று
என்னை சமாதானப்படுத்த
வந்தத்
துணைவிக்குக் கூட

சில வினாடிகளிலேயே
என் கண்ணீர்
எவ்வளவு ஆழத்திலிருந்து
பீறிடுகிறது
என்பது புரிந்து விட்டது!

மழலைக்கும்
என் கண்ணீர்
குழப்பமான பீதியை ஊட்ட,