స్త్రీ "இதை சசிக்க கூட பாாவது இருந்தால்...! அவன் மனம் ஒத்த மனுேபாவம் பெற்ற கலா ரசிகனே நீரிடியது. யார் இக்தி வேளேயிலே, நடு கிசிச் சாக் குருவி போல தனித்து கிற்கும் அவ அக்குத் துணையாகப் போகிரு.ர்கள்! தானுகவே மோன நகை புரிந்து கொண்டான் ராமங்ாதன். எங்கிருந்தேர் கிளம்பி எங்கோ செல்லும் குளிர்காற்று ஜில் லென்று பட்டது அவன் மேலே. புல்லரித்த உடல் மீது துண்ட்ை இழுத்துப் போர்த்துக் கொண் டான். குளிர் சதையைத் தாண்டி எலும்பைத் துாேப்பது போலப் பட்ட்து. வீட்டுக்குள் துழைந்தான். தன் கதையைப் பற்றிய பெருமை கினேப்பு ஒருவாது அடங்கியதும், அவன் மனம் சாரதாவிட்ம் சென்றது. அவள் நல்லவள் தான். என்ன இருந்தாலும் பெண் தானே. சமய சக் தர்ப்பங்கள் தெரிவ தில்லை; அட் தானுகவே தெரியா விட்டர்லும் சொன்ன பிறன்ாவது புரிய வேண்டாமோ? என்று கேள்வி போட்டது மனம். வாழ்க்கையே அப்படித்தான். எ ல் ல ம் ஒத்துப் போவதில்லை. வாழ்க்கை பூங்காவில் மணம் தரும் இன் பத் துணை வேண்டுமாம். துனேயாவது! போகப் போக கெரிஞ்சி முள்ளாகத்தான் இருக்கிறது என்று சிந்தனே மின் வெட்டியது. கலேஞனின் இன் துனே என்ருல், கலைத்தொழிலின் போது தலை பிடலாமா! கலேயுள்ளம் ரசனேயை அனுபவிக்கித் துனே கண்டும் போது. தேடினுலும் சிகா அகப்படுவ தில்லை. அதோ எங்கோ ஒல மிடுகிறதே கோட்டான் அதைப்போல் கான் அவன் விழிக் துக் கொண்டு கிற்க வேண்டும். வேண்டாத சமயங்களில் தொன தொணக்க ஏகப்பட்ட நண்பர்கள் உலகத்தின் தன்மையை எண்ணும் போது மோனச் சரிப்பு சிரிக்காமல் இருக்க முடிப் வில்லே. - - சாதாவா...இப்பொழுது நன்ருகத் தூங்கி யிருப்பாள்... பார்க்கலாமே என்று அறையினுள் புகுந்தான் ராமநாதன். அப்படியே சொக்கி நின்று விட்டான். கட்டிலில் குப்புதக் கிடந்த அவள், ஒரு கன்னத்தைத் தலையணையில் பதித்து, முகத் தின் மறு பாதி கன்கு புலப்படும் வகையில் படுத்திருந்தாள். சாளரத்தின் வழியாக வந்த கிலவு அவளே மோகனச் சிலேயாகக் சித்தரித்தது. ஆகாய வர்ணச் சேலேயும் அதற்கு ஏற்ற ரவிக் கையு மணிந்து, கருநாக 5ெளிவு போன்ற தலைப் பின்னல் நீண்டு கீழே தொங்க, அதன் முடியில் முழுதலர்ந்த ரோஜா மலர்கள் அணி செய்ய, அழகுத் தெய்வம் போல் துயில் பயின்ற அவள், சக்திரிகை ராணியா ! வானத்து மோகினியா: கலேயுள்ளம் படம் விரித்து ஆட ஆரம்பித்தது. மாசு மரு வற்று மிளிர்ந்த, கில வொளி பட்டுத் தெறித்த, கண்ணுடிக் கன்னமும், மூடி யிருந்த கண்ணிமைகளும், அவள் தோற்றமும். - - “. 怒
