பக்கம்:சித்தனி.pdf/46

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

சர்வ பாத்தியா கம்.


நிற - உலகத்தில் பறந்துள்ள எல்லாப் பிராணிகளுக்கும் , ம னிதன்" உட் - வ ர . சு வை யு டைய தாகத் தான் இருக்க வேண்டும் , கல லை , ப சி, பிணி, பு: மே.க மான எந்த வொரு நிலையிலும் , வெ றுப்பின்றி 10 னிதன் போ ராடிக் கொண்டேனும், மேலும் உ% ! வ ர ழவே (மயல் கிற ான் . 1: னைவி: , மக்கள், பொருள் , போக சுகங்களின் பாசபந்தம் 4.க வ ல ா அது போலும் . எந்த வய திலும் , எந்த மனித லும் மரணத்தை வெறுத்தொதுக் - கலே விரும்புகிறான் . ஆம், மரம் வேண்டாதலெ என்று . அது வீட்டிற்குள்ளே என் றும் நு ழைய)க் கூடாது' என்று தான் சமுதாயம் மருத்துவ ர்க ளைப் பாதுகாப்புக்கு வைத்துக் கொள்ளுவ தும் அவ சியம எ கிற து . வாழ்க, இப்படியே எல்லா சீவ ராசிகளும் , , ஆனால், இவ் வாறு என் ன த ான் செய்யினும் , எதோ ஒரு நாளில் தெ ால து, ஒரு விதத்தில் இந்த வேடத்த கா த 2 ராம் பனித னைத் தேடி வந்தே தீருகிற து . உடனே, இழவுப் ப றை - வ ாசலில் {\Dழங் கி ஊர் உலகத் துக்கும் அறிவிக் கப்படுகிற து . ஏன், உறக்க - மற் று நாள் முழுதும் கள்ளிரும் , கம்ப லையுமாக அந்த வீட்டிலிருந்து அழுகுரல்கள் கேட்டுக் கொன்டேயுள்ளன . இது உலக நடைமயா யிருந்தும் ஒரு !!.னிதன் இதற்கு 11 ாற நாய் , ம ர எத்தைப் பற்றி - அச்சபோ, அவ லமோ இன்றி பற் றும் பா சற!'ன்ற? முற்றிலும் புதிய மாதிரியாக 10 ராகத் தை! வரவேற் கிற ான் . அ தல, ம். மற்ற பூக் சள் சேரத் திற் கா க ப ர மெய் த விரும்புகிற ான் . 6:னில், நாம் இதனை அறிந்து கொள்ள வேன்டாமா ? ஆம் . ஒருவன் மரகத் தை யெய் தி ம ரகத் தையே வென்று விட்ட இந்த வரலாற்று சித்திரத் தை இனி படிக்கத் தொடங்கலாம் . - சாது , ' : கா நா பார் என்பது அவர் திருநாமம் . அவர் பகவான் மகாவீர ரைக் குருவ எ கக் கொண்டவர். தா ய உள் ளம் , த ய என்னங் களும் ம கா நா ம ருக்கு "இயல்பா - கவே அமைந்திருந்தன . 6: 3 வே , அவர் வ ாழ்க் கை யை ஆராய்ந்து நன்கு புரிந்து கொள் - டி ருந்தார் . ய னிதனாகப் பிறந்த அவர், இறந்தும் இற வ ாத மனிதனாக நிலை பெற வி" விரும்பி, ஆன்!சீகரா க வ ாழ்வ தைத் தேர்ந்தெடுத்தார் . ஆன்மிக வாழ்வு அமரவாழ்வு என் m பற்றவர் களுக்கும் போதித்து வந்தார். அவருடைய குருவான மகாவீரரிடமிருந்து ஒரு நாள் இதுகாறும் கேட்டிராத தம் , 4) கத்தானதுமான ஒரு மகா வ எக்கிய மொன்று

ேகட்க வாய்த்த து . ' நாஸ்தி தியாக சமன் சுகம் 1 என்பது தான் அந்த வாக்கியம் .

இதன் பொருள் தியா கத் தை மிஞ்சும் சுகம் இல்லை என்பதாகும். சுடர்விடும் லை ரமொன்று சுவர் ஓத் தில் பதித்து விட்ட இதைப் போல், இந்த வாக்கியம் அவருடைய உள்ளத்தில் அழியாது ப திந்திருந்த து . அவர் பிறந்து வ ள ர்ந்த ஊரின் பெயர் 1 கபிலவஸ்து ! என்பர் , தேச சஞ்சா ரியா - யிருந்து மகாவீர ரோடு பெரும்பாலும் காலங்கழித் துக் கொண்டிருந்த : கா நாமர் ஒரு ந ரள்' தம் சொந்த ஊருக்கு வந்திருந்தார் . ஒரு காலத்தில் , தன்க்குச் சீடனா ககிருந்து வித்தைக் கற்றுக் கொண்ட 1 சிராவஸ்தி !' ஏன் ஓம் நகரத் தை வ ாசஸ்தலமாக்கிக் கொண்டு அரசு புரிந்த 'லிடுடபன் ' என்னும் அரசன் அந்தக் கபிலவஸ்துவுக்கு வந்த கோட்டை யை முற் றுகையிட்டான் , கபிலவஸ்து வை ஆண்டு - வந்த பயந்தாங்கொள்ளி அரசன் , நகரத் தைப் பகைவர்களின் கைகளில் எளித ாகக் கிடைக்க செய்து பரர ரிய ர சுவிட்டான் . ப கைல னான விடேபன் இட்ட ஆலைய பின் படி அவ னுடைய ப டை - வீரர் கள் கபிலவஸ்து வை அடி யோடு நாசம் செய்யத் தொடங்கினர். மக்க ளைக் கண்ட கண்ட இடத்திலெல்லாம் கொன்று குவித்துக் கொன்டிருந்தனர் . இதைக் கா 02 ம கா - நாமருக்கு ஒரே ஒரு களத் தைக் கூட வீர் செய்ய இயலவில்லை . உடனே , ப கைவ ன என டபள் இருந்த இடத்திற் கே வி ரைந்து சென்றார் . இன்று அவன் அரச னாயினும் ஒரு நாள் அவன் தனக்குச் சீடனாயிருந்தவன் என்று எண்ணும் போது ம கா நாமருக்கு வெட்கமும் , அக்சாலும் தோன்ற எம லிருக்கவில்லை . குருவைக் கண்ட கொடி ய இருதயனுள்ள விடுடபன் வேள்டா விருப்புடன் அவ ரை அனந்தகினான் . என அவ எனப் பார்த்தி, மகா நாயர் வினவின ார் : 1ஒரு நாள் நீ என்னிடம் இருந்து வித்தையைக் கற்றுக் கொண்டு குருதட்சளை தர முன் வந்தாயல் வரா? , அப்போது நான் ,,

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:சித்தனி.pdf/46&oldid=999704" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது