வல்லிக்கண்ணன் இப்பொழுது மனிதர்கள் வேடிக்கை பார்க்கும் குழந் பருவத்திலேயேயிருக்கிறார்கள். யார் நல்லது செய்கிறா ன்றெல்லாம் தெரிவதில்லை அவர் களுக்கு தங்கள் உணர்ச்சியை எளிதில் கிளறிவிடக் கூடியவர்களின் கூறுவது நன்மை பயக்கும் எ பேச்சுக்கு கைதட்டத் தயங்குவதில்லை இவர்கள் அவர்கள் செயலை ஆராயத் தாழ்த்தி வேடிக்கை காண்பதில் ஆனந்தமடைகிறார்கள் இப்படி வளர்ந்து சென்ற எண்ண ஓட்டத்திற்கு அ செய்தான். மணி நான்கு ஆகப்போகிறது. புறப்படவேண்டியதுதான் இன்னும் கொஞ்ச காலத்திற்கு வேறு எங்காவது போய் வாழ் நல்லது என்று முடிவு கட்டினான் தனது அவசியத்தேவைக்குப் போதுமான வேஷ்டி சட்டைகளையும் வேறு பொருள்கை :
- - ‘....";
கொஞ்சம் காகிதம், பென்சில் முதலியவற்றையும் பை எடுத்துக்கொண்டு புறப்பட்டான் கதவை இழுத் திரும்பினான். திகைத்தான் அங்கே குமுதம் நின்
- تتنفس أس أوليا نسأليَ
ព្ធិ ଶଃ இந்த நேரத்தி
- - ! ఢ
இவள் வந்து சேர்ந்தானே என்று வருந்தியது தி அவன் மனம் 'இவள் வந்ததும் நல்லதாயிற்று இவனிடம் - . و يعنيهم، جبيهة . عيّ گیم پسر : & مسہ. - شیم னறு எணனபதைச சொல்: :jళ : ; t சொல்லவேண்டும் ே குரல் கொடுத்தது ஒரு நினைவு. 'குமுதம்! என்றான் அவன் தன்னையே பார்த்தப: அந்தப் பெண்ணிடம் திடீரென்று எதைச்சொல்ல இரண்டு பைகளைப் பிடித்திருந்ததைக் கண்டதும் என்ன குமுதம், அதற்குள்ளாகவா வியாபார யாத்திரை தொடங்கிவிட்டாய்? மணி நாலரை கூட ஆகவில்லையே பக்கத்து ஊருக்குப் போகிறாயா? என்று கேட்டான்
