பக்கம்:தமிழிசைப் பாடல்கள்-15.pdf/209

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

முதனிலே ஒருவரும் அறியாது பலவின. சூழ்ந்தேனென்று உள்ளம் மகிழ்க் இருந்தேன் உன்னை மறந்தேன். _ இடைந்: ஒருவரும் அறியாமல் உள்ள ம் அமர்ந்திருக்கும் அருமறை முதல்வனே ஆனந்தக் கூத்தனே இதுதி தில் பொறுமையின் குன்றெனப் போற்றும் சான்ருேர்களும் வறியனேன். கொடுமர்ம வாழ்வுகண்டால் முனிவர் கருணைசேர் வாரியே காய்ந்து வெகுள் வாயோ அருளினுல் அன்னைபோல் அஞ்சலென் றண்ணப்பாயோ செய்குறை எவருக்கும் தெரிந்திட தென்றுமே மெய்குறை வாழ்க்கையேன் மிகமனம் பூரித்தேன் பார்த்திருப் பானுெருவ்ன் பார்க்கப்ப்டாத் திரு . மூர்த்திக்குப் பதிலென்ன மொழிவதென் அன்னமல் SAASAASAASAAeYTeeAee AAAASASASS ஒரு. ஒரு, ஒரு 慈