பார்வதிபாய் புனாகருக்குச் செல்லுதல் 25 என்று ஆனந்திபாய் எண்ணினர். ஆல்ை அவ் வம்மையார் அங்கே அடியெடுத்தும் வைக்க இயலாதவராய் இருந்தார். கம் தமக் (x) bu Isrfløðr திருமண ங்குறித்துப் Llorff வதிபாய் அளவிலா மகிழ்ச்சி கொண்டார். ஆயினும், தாமும் அவ்வாறு பணம் புரிந்து கொள்ளுதல் வேண்டும் orobr. 1)/ . அவ்வப் மையார் கம் 'ዛ „ነሆ' விரும் கருதியதே 'யில்லே. கேன் ருர், 'யெ ாமத்தில் இ ருக்க பெண்கள் பலரும் கம் பார்வதி யைப் பார்க்ரும் தெல்ல ம், ! உனக்கு அப்போது அம்மா திருமணம் ? யாரை மணந்துகொள்ள கண் வியிருக்கின்றும் ?' என்பனபோன்ற கேள்விகளே கைக்குறிப்புக் தோன்றக் கேட்டாராயினt; அப்பே. மும் அம்மையார் . இவர்கள் ஏன் இவ்விகம் ை ன்ெறனர் ' என்று தமக்குள் எண்ணி வியப்பு வார். " мі வதி 1ாயின் அன்னயாருக்கோ இத்தகைய பிiiதிருக்கம் றிெ, தும் பிடிக்கவில்லே. ஆனந்திபாய்க்கு இவ்விதம் கேர்ந்தது தம் குடும்பத்துக்கே ஒரு பேரிழுக்கு என்று அவர் எண்ணினர். மற்ற இருபெண்களும் தமக்குத் தெரியாமலேயே இவ்விதம் மறுமணம் செய்துகொள்வார்களோ என்றும் அவ்வம்மையார் அஞ்சினர் : அவ்விதம் என்றுமே நேருதல் கூடாதென்று கடவுளே வேண்டிவந்தார். பாலகிருஷ்ண ஜோஷி அள்விலாமகிழ்ச்சி கொண்டா יש ר ராயினும் கேளில் சென்று கண்டு களிப்பதற்கு இயலாத ஆனந்திபாய்க்கு ஆண்குழந்தை பிறந்தது கேட்டுப்
