ராஜம் கிருஷ்ணன் 27
கொண்டிருப்பது தேவையில்லாதது என்பது அவள் கருத்து.
பொன்னாச்சி எத்தனை நாட்கள் பட்டினியுடன் கன் ணிர் வடித்திருக்கிறாள்! மகாகாளியம்மனை அவள் வேண் டாத நாளில்லை. வீட்டுக்குத் தண்ணிர் கொண்டு வருவ தும், குத்துவதும் தீட்டுவதும் பெருக்குவதும் மெழுகுவதும் ஆக்குவதும் கழுவுவதும் அவள்தான். மாமி யாரையேனும் எப்போதும் ஏசிக் கொண்டிருப்பாள். நிரந்தரமாக அதற்கு உரியவர்கள் காலஞ்சென்ற நாத்தி, அவள் கண்காணாக் கணவன், பாரமாகிவிட்ட மக்கள், பிறகு, பிறரிடம் நிரந்தரக் கூலிக்குப் போகமாட்டேன் என்று தன் பட்டாளத்தைக் கட்டிக் கொண்டு மூட்டை உப்பு முக்கால் ரூபாய்க்கேனும் போகுமோ என்று அவதியுறும் அசட்டுப் புருசனை ஏகவாள். மாமாவுக்குத் திருச்செந்தூர் வேலனிடம் அளப்பரிய பக்தி உண்டு. எனவே ஐந்து மக்களுக்கும் அவன் பெயரையே வைத்திருக்கிறார். பெரியவன் சக்திவேல் திருநெல்வேலியில், கல்லூரியில் இர ண் டா ண் டு க ளா கப் படிக்கிறான். இரண்டாவது குழந்தை பிறந்ததும் இறந்து விட்டது. அடுத்து வள்ளி; அவளுக்குப் பன்னிரண்டு வயசாகிறது. இன்னும் வயசுக்கு வரவில்லை. பிறகு குஞ்சரி, குமரவேல், அடுத்தவன், ஞானவேல் கடைக்குட்டி, மாமி தாத்துக்குடி ஆஸ்பத்திரியில் அவனைப் பெற்றதும் கட்டுப்பாட்டு சிகிச்சை செய்து கொண்டு விட்டாள். அதனால் உடலுழைக்கக் கூடாது என்ற கருத்தில் வீட்டுப் பணிகள் ஏதும் செய்ய மாட்டாள்.
கடைவாயிலில் மூன்றாம் வீட்டு இசக்கி குழந்தையை இடுப்பில் வைத்துக்கொண்டு நிற்கிறாள்.
‘ஆரு வந்திருக்கிறாவ?’ என்று விசாரிக்கிறாள். என்னக்க சின்னாச்சி. அப்பச்சி ரெண்டாந்தாரம் கெட்டல7 அவ, என்னையும் தம்பியையும் கூட்டியாச் சொல்லி அனுப்பியிருக்கா.” பொன்னாச்சிக்கு முகத்தில் பெருமை பொங்குகிறது. so
