மொழியதிகாரம்
141
எ-டு : கல பொருதல்
T
=
கலாம், கலகம். கைகலத்தல்
= சண்டையிடுதல்.
-
ஒத்தல், போர் செய்தல். பொரு போர் =
பொருத்து, சமர்.
இங்ஙனமே ஒப்பைக் குறிக்கும் சமம் என்னும் சொல்லி னின்றும் போரைக் குறிக்குஞ் சொற்கள் பிறந்துள்ளன.
சமம் = போர்.
"ஒளிறுவா ளருஞ்சம முருக்கி"
சமம் - சமர் = போர் (திவா.) ஒ. நோ: களம்-களர்.
சமர்த்தல் = பொருதல்.
"சமர்க்க வல்லாயேல்
""
(புறம்.382)
(விநாயகபு. 74:249)
போருக்கு வலிமை வேண்டுமாதலின், போரென்னும் சொல்
வலிமை அல்லது திறமையையும் உணர்த்தும்.
போர் = வலிமை. சமர்த்து = திறமை.
சமர் - சமரம் = போர்.
"இலங்கையி லெழுந்த சமரமும்'
(சிலப்.26:238)
சமர் - அமர் = போர். “ஆரமர் ஓட்டலும்” (தொல். 1006).
=
சமரம்- அமரம்
போர். தெ. அமரமு.
அமர்த்தல் = மாறுபடுதல்.
""
"பேதைக் கமர்த்தன கண்
(குறள்.1084)
வடமொழியில் சமர என்னும் வடிவே உள்ளது. சமம், சமர், அமர், அமரம் என்னும் வடிவுகள் இல்லை.
வடவர் ஸமர என்னும் சொல்லை ஸம் +ரு என்று பிரித்து, ஒன்றுகூடு,மாறுபடு, போர்செய் என்று பொருள் காட்டுவர். ஸம் = கூட. ரூ = சேர்.
சமர்த்து - ஸமத்த (th)
று
வடவர் ஸம் + அர்த்த என்று பகுத்து, ஒத்த அல்லது தகுந்த நோக்கங் கொள்ளுதல், தகுந்த நிலைமை பெறுதல், வலிமை யடைதல் என்று பொருள் பொருத்துவர்.
ஸம் - ஸம. அர்த் = அடை, பெறு.
சமையம்
ஸமய (அ.வே.)
அம் - அமை. அமைதல் = பொருந்துதல், நேர்தல், ஏற்படுதல்.
=
நேரும் வேளை, நேரம், வேளை.
அமை - அமையம்
66
"ஆனதோ ரமையந் தன்னில் "
-
""
(கந்தபு. திருக்கல். 72)
அமை சமை. சமைதல் = 1. அமைதல். 2. பொருந்துதல்.
