________________
சஅ பதிற்றுப் பத்து, வினையெச்சவினைக்குறிப்புமுற்றுத் திரிசொல்லாக்கி, வசைசொல்லுதலு டையவராய் வெகுண்ட பகைவரென்று உரைப்பாருமுளர். (க) குருசில், நீ பலகுணங்களுமாட்சிமைப்பட்டனை ; (அ) அப்பல குணங்களும் எண்ணப்புகின், இடுகழங்கு தபும் எல்லையவாயிருக்கும்; (கூ) - கொற்றவ, பலகுணத்தினும் ஒன்றைக் கொன்னே யான் வியந்தேன்; அப் பலவற்றுள்ளும் வியப்பானகுணம் யாதெனின், பகைவர்செய்த குற்றத்திற் குத் தண்டமாக அவர் (கச) நாட்டை அகப்படுத்திக்கொண்டு (கரு) வையாமாலையராகிய வசையுநர்க்கறுத்த (கசு) அப்பகைவரிடத்தாயினும் நீ (கஎ) சினவர்தொழிகின்ற பொறை எமக்குப் பெரிதும் வியப்பாகாநின்ற தென வினைமுடிவுசெய்க. இதனாற் சொல்லியது, அவற்குள்ள பலகுணங்களையும் உடனெண் ணிப் புகழ்ந்து அவற்றுட் பொறையுடைமையை மிகுத்துப் புகழ்ந்தவாறா யிற்று. (பி - ம்.) கச. பிழையாவினையினாடு, (ஙங) இறும்பூதாற் பெரிதே கொடித்தே ரண்ணல் வடிமணி யணைத்த பணைமரு ணோன்றாட் கடிமரத்தாற் களிறணைத்து நெடுநீர துறைகலங்க ரு மூழ்த்திறுத்த வியன்றானையொடு புலங்கெட நெரி தரும் வரம்பில் வெள்ளம் வாண்மதி லாக வேன்மிளை யுயர்த்து வில்விசை யுமிழ்ந்த வைம்முள் எம்பிற் செவ்வா யெஃகம் வளை இய வகழிற் க0 காரிடி யுருமி னுரறு முரசிற் கால்வழங் காரெயில் கருதிற் போரெதிர் வேந்த ரொரூஉப நின்னே. துறை - வஞ்சித்துறைப்பாடாண்பாட்டு வண்ணம் - ஒழுகுவண்ணம். தூக்கு - செந்தூக்கும் வஞ்சித்தூக்கும். பெயர் - (சூ) வாம்பில்வெள்ளம். நோன்றாட்களிறென மாறிக் கூட்டுக. ரு. வியன்றானை யென்றது பகைவர் நாட்டெல்லையின் (e) முற்பாடு சென்றுவிட்ட தூசிப்பெரும்படையை.
