116
பெரியாரும் சமதர்மமும்
1917இல் நீதிக்கட்சி தோன்றிய பிறகு, அந்த அமைப்பு பார்ப்பனரல்லாதாரின் குரலாகச் செயல்பட்டது. பொது மக்களிடம் சிறிதளவு விழிப்பையும் ஊட்டியது.
1937இல் நடந்த பொதுத் தேர்தலில், நீதிக் கட்சி படு தோல்வி அடைந்ததால், அக்கட்சி கட்டாய இந்தியை எதிர்த்து தனியாகப் போராடும் நிலையை இழந்து விட்டது. மக்களறிந்த தலைவரோ, இயக்கமோ, கட்டாய இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தைத் தொடங்கினால், அவருக்கோ, அந்த அமைப்புக்கோ, ஆதரவாக நிற்கும் நிலையில் மட்டுமே நீதிக் கட்சி இருந்தது.
தமிழ் கற்றோரும், தமிழ் கற்பிப்போரும் கட்டாய இந்தியால், தமிழர் கல்வி வளர்ச்சி பாதிக்கப்படுவதைப் போலவே, தமிழும் தன்னிலை இழக்கும் என்று அஞ்சினார்கள். ஆங்கில ஆதிக்கத்தால், அக்காலத் தமிழில் வடுவாகத் தோன்றுமளவு ஆங்கிலச் சொற்கள் நிறையக் கலந்து இருந்தன.
முன்னர் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பே, மணிப் பிரவாள நடையில் தமிழ் சிதைய, அதைச் செப்பனிட பெருமுயற்சி தேவைப்பட்டதை, அவர்கள் நினைவு கூர்ந்தார்கள். புதிய இந்தி மொழியைப் பச்சிளம் பருவத்தில் கற்பதால் வரும் தலை முறைத் தமிழர்கள், கால் பங்கு தமிழ்ச் சொற்களையும், முக்கால் பங்கு பிற மொழிச் சொற்களையும் கையாளுவார்கள் என்று கருதினர். உலகின் மூத்த மொழிகளில் ஒன்றாகிய தமிழ், வரம்பின்றி பிற மொழிச் சொற்களைக் கடனாகப் பெறுவது, அதன் உயிர் ஊக்கத்தைக் கெடுக்கும்; இயல்பைச் சிதைத்து விடும். இப்படி அறிஞர்கள் கருதினார்கள்.
அறிஞர்கள், தமிழ் மொழியைக் காக்கும் பொருட்டு, கட்டாய இந்தியை எதிர்த்தார்கள். கட்டாய இந்தித் திட்டம், தவறான நிலையில் திணிக்கப்படுவதால், தொடர்ந்து படிக்க வழி செய்யாததால், தங்கள் மக்களின் சாதாரணக் கல்வியும் கத்தரிக்கப்படுமென்று பெற்றோர்கள் எதிர்த்தார்கள்.
வெவ்வேறு காரணங்களுக்காக, வெவ்வேறு பிரிவினர் கட்டாய இந்திப் பாடத்தை எதிர்த்தாலும், அந்த எதிர்ப்புப் பரவலாக இருந்தது. அவ்வுணர்ச்சி தமிழ்க் கழகங்களின் சார்பில் கண்டன முடிவுகளாக வெளிப்பட்டது. மாநாடுகள் வழியாகப் புலப்பட்டது.