47
ச:— சொல்லும்போதே, சிரிப்பு வருதேடா, பொன்னா— விவாக ஏற்பாடு ஏதாவது...
பொ:— ஆமாங்க.. கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதுங்கிற முடிவுக்கு வந்துட்டேன்.
ச:— நானே உன்னண்டை வெகுநாளாச் சொல்லணும்னு இருந்தேன். நீயே செய்துட்டே... பரமசந்தோஷம் பொன்னா, பொண்ணு யாருடா?
பொ:— அதாங்க, தாண்டவராயர் மகள்.
ச:— தாண்டவராயன் மகளா — அவனுக்குக் பண்ற வயதிலே பொண்ணு ஏதடா?
பொ:— இருக்குங்க.. பொன்னியம்மான்னு பேருங்க.
ச:— அட, அந்த குட்டி தாலியறுத்தவன்னா...
பொ:— தெரியுங்க... ஆனாலும், அந்தப் பொண்ணையேதான் கட்டிக்கிறதுன்னு முடிவு செய்துட்டேன்.
ச:— பரவாயில்லேடா பொன்னா, இதிலே தப்பேதுமில்லே.
பொ:— (ஆச்சரியமாக) அட நீங்களே தப்பில்லேங்கிறீங்களே.. நான் இன்னமும் தயங்கிகிட்டுதான் கிடந்தேன்.. என்னடா அவ ஒரு ஜாதி, நாமொரு ஜாதி..அதுவும் அவதாலியறுத்தவ—ஊர் என்ன சொல்லும், பெரியவங்க ஒத்துக்குவாங்களா... இப்படியெல்லாம் யோசிச்சேன்— ஊர்ப் பெரிய அய்யரே தப்பில்லை யென்கறபோது இனி என்னங்க — முடிச்சுப்புடரேன்.
ச:— காதலுக்கு ஜாதி ஏதடா— எந்த சாஸ்திரமும், காதலை எதிர்ப்பதில்லை — சுப்ரமண்ய சுவாமி, வேடுவப் பெண் வள்ளியை மணம் முடிக்கல்லியோ! சந்தனு மகராஜன், மச்சகந்தியை மணம் செய்து கொள்ளல்லயோ...சந்தனு, மகாராஜன்.... மச்சகந்தி, மீன் பிடிக்கும் குலம். பொன்னி—பொன்னன், பெயர்ப் பொருத்தம் ஒண்ணே போதும்டா! பொன்னா, நீ எதுக்கும் யோசனை பண்ணாதே — ஜாம் ஜாம்முன்னு விவாகத்தை நடத்து.
