16 மதுரைக்கோவை. மலையாம்புயத்தன்மதுரையங்ாேன்வெற்பிலற்புதமா மிலையாமிடையெனிலயாருதல் வந்திழைக்கே முடிபட்டுறுமிறையன்னான வெற்பிற் கடிபட்டுலாமிவ்வாவை விடிப்பட்டுவாட்கண் எண் இயனுங்குழற்குட ந்தாரண்ண வரே. ஒன்னா புகழுமதுரையங்கோன்றி சிலம்பின் மின்னாரிடையிவ்வணங்கனையார் தந்தவன மன்னாாவமிக்கவொரமயமா வலியழித்துப் ருரு பொன்னார்கலப்பொருப்பனாதா குணாமுலையே. தலைவன்றன கூறல். பாவாய்ப்பழகியசீமான்மதுரையார்கிலம்பிற் கோவாய்முகங்கைகைகால்குமிழமணிக்கொங்கையென்று மேவாப்புனையும்படியொளாதன றிருமேளி, முற்றும் பூவாய்ப்பொலிவுறவுண்நெண்பானங்கொள் பொற்கொடியே தேனொன்று பூம்பிணையற்றோளின் கைலிடுகிழ்க்குமுயர் வானொன்றுகையன்மதுரையுங்கோன்றடமால்வரையின் கானொன்று வண்டறைபூம்பொழில் வாய்வடிக்கணபரப்பி மானொனறுகிற்குமெனிலதுவேயென்றன் மன்னுயிரே தலைவியைக் கண்டல். அலைவார்கலிகெட்ட ழியச்செய்தன்னவராதரிக்குங் கலைவார்பொருவிலறிஞன்மதுரையங்காவவன்றன மலைவாழணங்கனையாாமமமாநோய்க்கு மருந்து தவு ருஎ நிலைவார முலைச்சிமிழ கொண்டன்று கொல்லிவணிற்கினறதே. ருஅ கலவியின்மகிழ்தல் செழுநதணமதிமுகத்தான் மருவாரைச்செருவழிக்குங் கொழுந்திணணருமபுயக்கோமானமதுரைக்குளிரசிலமபி லெழுந்துந்துவேற்கணமடமானிருமுலையென்னிருதோ ளழுந்துந்தொறுமிக்கினிதாயததழைக்கின்றதாருயிரே. ருகூ
