இனியவை நாற்பது-மூலமும் உரையும்/இனியவை நாற்பது - நூல்
இனியவை நாற்பது - நூல்
பிச்சைபுக் காயினும் கற்றல் மிகஇனிதே
நற்சவையில் கைக்கொடுத்தல் சாலவும் முன்னினிதே
முத்தேர் முறுவலார் சொல்லினிது ஆங்கினிதே
1
உடையான் வழக்கினிது ஒப்ப முடிந்தால்
மனைவாழ்க்கை முன்இனிது மாணாதா மாயின்
நிலையாமை நோக்கி நெடியார் துறத்தல்
2
ஏவது மாறா இளங்கிளைமை முன்இனிதே
நாளும் நவைபோகான் கற்றல் மிகஇனிதே
ஏருடையான் வேளாண்மை தானினிது ஆங்கினிதே
3
யானை யுடைய படைகாண்டல் முன்இனிதே
ஊனைத்தின்று ஊனைப் பெருக்காமை முன்இனிதே
கான்யாற் றடைகரை ஊர்இனிது ஆங்கினிதே
4
கொல்லாமை முன்இனிது கோல்கோடி மாராயம்
செய்யாமை முன்இனிது செங்கோலன் ஆகுதல்
எய்தும் திறத்தால் இனிதென்ப யார்மாட்டும்
5
1
2
3
4
5
ஆற்றும் துணையால் அறம்செய்கை முன்இனிதே
பாற்பட்டார் கூறும் பயமொழி மாண்பினிதே
வாய்ப்புடைய ராகி வலவைகள் அல்லாரைக்
6
அந்தணர் ஒத்துடைமை ஆற்ற மிகஇனிதே
பந்தம் உடையான் படையாண்மை முன்இனிதே
தந்தையே ஆயினும் தானடங்கான் ஆகுமேல்
7
ஊரும் கலிமா உரனுடைமை முன்இனிதே
தார்புனை மன்னர் தமக்குற்ற வெஞ்சமத்துக்
கார்வரை யானைக் கதம்காண்டல் முன்இனிதே
ஆர்வ முடையவர் ஆற்றவும் நல்லவை
8
தங்கண் அமர்புடையார் தாம்வாழ்தல் முன்இனிதே
அங்கண் விசும்பின் அகல்நிலாக் காண்பினிதே
பங்கமில் செய்கைய ராகிப் பரிந்துயார்க்கும்
9
கடமுண்டு வாழாமை காண்டல் இனிதே
நிறைமாண்பில் பெண்டிரை நீக்கல் இனிதே
மனமாண் பிலாதவரை அஞ்சி அகறல்
10
6
7
8
9
10
அதர்சென்று வாழாமை ஆற்ற இனிதே
குதர்சென்று கொள்ளாத கூர்மை இனிதே
உயிர்சென்று தான்படினும் உண்ணார்கைத்
11
குழவி பிணியின்றி வாழ்தல் இனிதே
கழறும் அவையஞ்சான் கல்வி இனிதே
மயரிகள் அல்லராய் மாண்புடையார்ச் சேரும்
12
மானம் அழிந்தபின் வாழாமை முன்இனிதே
தானம் அழியாமைத் தானடங்கி வாழ்வினிதே
ஊனமொன் றின்றி உயர்ந்த பொருளுடைமை
13
குழவி தளர்நடை காண்டல் இனிதே
அவர்மழலை கேட்டல் அமிழ்தின் இனிதே
வினையுடையான் வந்தடைந்து வெய்துறும்
14
பிற்ன்மனை பின்நோக்காப் பீடினிது ஆற்ற
வறனுழக்கும் பைங்கூழ்க்கு வான்சோர்வு இனிதே
மறமன்னர் தம்கடையுள் மாமலைபோல் யானை
15
11
12
13
14
15
கற்றார்முன் கல்வி உரைத்தல் மிகஇனிதே
மிக்காரைச் சேர்தல் மிகமாண முன்இனிதே
எள்துணை யானும் இரவாது தான்ஈதல்
16
நட்டார்க்கு நல்ல செயல்இனிது எத்துணையும்
ஒட்டாரை ஒட்டிக் கொளல்அதனின் முன்இனிதே
பற்பல தானியத்த தாகிப் பலர் உடையும்
17
மன்றின் முதுமக்கள் வாழும் பதிஇனிதே
தந்திரத்தின் வாழும் தவசிகள் மாண்பிணிதே
எஞ்சா விழுச்சீர் இருமுது மக்களைக்
18
நட்டார்ப் புறங்கூறான் வாழ்தல் நனிஇனிதே
பட்டாங்கு பேணிப் பணிந்தொழுகல் முன் இனிதே
முட்டில் பெரும்பொருள் ஆக்கியக்கால் மற்றது
19
சலவரைச் சாரா விடுதல் இனிதே
புலவர்தம் வாய்மொழி போற்றல் இனிதே
மலர்தலை ஞாலத்து மன்னுயிர்க் கெல்லாம்
20
16
17
18
19
20
பிறன்கைப் பொருள்வெளவான் வாழ்தல் இனிதே
அறம்புரிந்து அல்லவை நீக்கல் இனிதே
மறந்தேயும் மாணா மயரிகள் சேராத
திறம்தெரிந்து வாழ்தல் இனிது.
21
வருவாய் அறிந்து வழங்கல் இனிதே
ஒருவர்பங்கு ஆகாத ஊக்கம் இனிதே
பெருவகைத் தாயினும் பெட்டவை செய்யார்
திரியின்றி வாழ்தல் இனிது.
22
காவோடு அறக்குளம் தொட்டல் மிகஇனிதே
ஆவோடு பொன்ஈதல் அந்தணர்க்கு முன்இனிதே
பாவமும் அஞ்சாராய்ப் பற்றும் தொழில்மொழிச்
சூதரைச் சோர்தல் இனிது.
23
வெல்வது வேண்டி வெகுளாதான் நோன்புஇனிதே
ஒல்லும் துணையும் ஒன்று உய்ப்பான் பொறைஇனிதே
இல்லது காமுற்று இரங்கி இடர்ப்படார்
செய்வது செய்தல் இனிது.
24
ஐவாய வேட்கை அவாஅடக்கல் முன் இனிதே
கைவாய்ப் பொருள்பெறினும் கல்லார்கண் தீர்வினிதே
நில்லாத காட்சி நிறையில் மனிதரைப்
புல்லா விடுதல் இனிது.
25
மற்றொருவனது கைப்பொருளைப் பறிக்காதவனாய் வாழ்வது இனிது. அறச் செயல்கள் புரிந்து, அல்லாத தீய செயல்களை விட்டொழிப்பது இனிது. மாட்சிமையற்ற குழப்பவாதிகளை மறந்தும் சேராத வழியறிந்து வாழ்தல் இனிது.
21
22
சோலையோடு அறத்திற்குக் (தருமத்திற்குக்) குளம் தோண்டியமைத்தல் மிகவும் இனிது. அந்தணர்கட்குப் பசு வோடு பொன் அளித்தல் முற்பட இனிது. தீவினைக்கு அஞ் சாதவராய், - செய்யும் தொழிலிலும் பேசும் பேச்சிலும் சூது வைத்துச் செயல்படுபவரை நீக்குதல் இனிது.
23
எடுத்த செயலில் வெற்றி பெறுவதற்காகச் சினங் கொள்ளாமல் செயல்படுபவனது நோன்பு இனிது. ஒரு குறிக்கோளைக் கொண்டவன் இயன்றவரையும் பொறை யுடைமை இனிது. முடியக் கூடியதில்லாத ஒன்றை விரும்பி, ஏங்கி, துன்பப் படாதவராய்ச் செய்யக்கூடிய செயலைத் தேர்ந்து செய்தல் இனிது.
24
மெய் - வாய் - கண் - மூக்கு - செவி - என்னும் ஐந்து பொறிகளின் வழி வரும் வேணவாவை (பேரவாவை) அடங்கச் செய்தல் முன் இனிது. கை நிறையப் பொருள் கிடைக்கினும் கல்லாத மூடரைச் சேராமை இனிது. நிலையில்லாத கொள்கையுடன் மன ஒருமை இல்லாத மாந்தரைச் சேராமல் விடுதல் இனிது.
25
நச்சித்தன் சென்றார் நசைகொல்லா மாண்பினிதே
உட்கில் வழிவாழா ஊக்கம் மிகஇனிதே
எத்திறத் தானும் இயைவ கரவாத
பற்றினின் பாங்கினியது இல்.
26
தானம் கொடுப்பான் தகைஆண்மை முன்இனிதே
மானம் படவரின் வாழாமை முன்இனிதே
ஊனம்கொண் டாடார் உறுதி உடையவை
கோள்முறையால் கோடல் இனிது.
27
ஆற்றானை ஆற்றென்று அலையாமை முன்இனிதே
கூற்றம் வரவுஉண்மை சிந்தித்து வாழ்வினிதே
ஆக்கம் அழியினும் அல்லவை கூறாத
தேர்ச்சியின் தேர்வினியது இல்.
28
கயவரைக் கைகழிந்து வாழ்தல் இனிதே
உயர்வுள்ளி ஊக்கம் பிறத்தல் இனிதே
எளியர் இவரென்று இகழ்ந்துரையா ராகி
ஒளிபட வாழ்தல் இனிது.
29
நன்றிப் பயன்தூக்கி வாழ்தல் நனிஇனிதே
மன்றக் கொடும்பாடு உரையாத மாண்பினிதே
அன்றறிவார் யாரென்று அடைக்கலம் வெளவாத
நன்றியின் நன்கினியது இல்.
30
26
தானம் தருபவனது தக்க கொடைவீரம் முற்பட இனிது. மானம் கெட நேரின் வாழாண்ம முன் இனிது. குற்றம் பாராட்டாமல், உறுதி (பயன்) கொடுப்பவற்றைக் கொள்ளும் முறையில் கொள்ளுதல் இனிது.
27
ஒன்றைச் செய்ய முடியாதவனைச் செய் என்று வருத்தாமை முன் இனிது. எமன் வருவது உண்மை என எண்ணி அதற்கேற்ப வாழ்தல் இனிது. செல்வம் அழிந்தாலும் முறை அல்லாதவற்றைக் கூறாத பட்டறிவினும் இனிய பட்டறிவு வேறு இல்லை.
28
கீழ்மக்களைக் கைகழுவிவிட்டு வாழ்வது இனிது. வளர்ச்சி உயர்வை எண்ணி ஊக்கம் உண்டாதல் இனிது இவர் தாழ்ந்தவர் என்று எவரையும் இகழ்ந்து பேசா தவராய்ப் புகழ் பெற வாழ்வது இனிது.
29
பிறர் செய்த நன்றியின் பயனைச் சீர்தூக்கிப் போற்றி வாழ்வது மிகவும் இனிது. நீதிமன்றத்தில் கொடிய உரை கூறாத பெருந்தன்மை இனியது. தம்மிடம் ஒருவர் அடைக்கலமாகக் கொடுத்த ஒன்றை, அன்ற அறிந்தவர் யாரும் இல்லை என்று தான் உரிமையாக்கிக் கொள்ளாத நற்செயலினும் இனிய நற்செயல் வேறில்லை.
30
அடைந்தார் துயர்கூரா ஆற்றல் இனிதே
கடன்கொண்டும் செய்வன செய்தல் இனிதே
சிறந்தமைந்த கேள்விய ராயினும் ஆராய்ந்து
அறிந்துரைத்தல் ஆற்ற இனிது.
31
கற்றறிந்தார் கூறும் கருமப் பொருள் இனிதே
பற்றமையா வேந்தன்கீழ் வாழாமை முன் இனிதே
தெற்றென இன்றித் தெளிந்தாரைத் தீங்கூக்காப்
பத்திமையின் பாங்கினிய தில்.
32
ஊர்முனியா செய்தொழுகும் ஊக்கம் மிகஇனிதே
தானே மடிந்திராத் தாளாண்மை முன்இனிதே
வாள்மயங்கு மண்டமருள் மாறாத மாமன்னர்
தானை தடுத்தல் இனிது.
33
எல்லிப் பொழுது வழங்காமை முன்இனிதே
சொல்லுங்கால் சோர்வின்றிச் சொல்லுதல் மாண்பிணிதே
புல்லிக் கொளினும் பொருளில்லார் தம்கேண்மை
கொள்ளா விடுதல் இனிது.
34
ஒற்றினான் ஒற்றிப்பொருள்தெரிதல் முன்இனிதே
முற்றான் தெரிந்து முறைசெய்தல் முன் இனிதே
பற்றிலராய்ப் பல்லுயிர்க்கும் பாத்துற்றுப் பாங்கறிதல்
வெற்றிவேல் வேந்தர்க்கு இனிது.
35
31
கற்றறிந்தவர் அறிவுறுத்தும் செயல் கொள்கை இனிது. குடிமகனிடம் அன்பு செலுத்தாத அரசன்கீழ் வாழாதிருத்தல் முற்பட இனிது. தெளிவாக ஆராய்தல் இன்றித் தம்மை நம்பிவிட்டவரைத் தீமை அடையச் செய்யாத அன்புடைமையினும் இனிய பண்பு வேறில்லை.
32
ஊரார் வெறுக்காத நற்செயல்களைச் செய்து நடக்கும் ஊக்கப் பண்பு மிகவும் இனியது. தலைவன் தானே சோம்பல் கொண்டிராத செயல்வீரம் முன் இனிது. வாள்கள் மோதும் படைகள் நிறைந்த போர்க்களத்தில் பின்னிடாத பெரிய வேந்தரின் சேனையைத் தடுத்து வெல்லல் இனிது.
33
இராக் காலத்தில் வழிப்பயணம் செல்லாமை முன் இனிது. நற்கருத்துகளைச் சொல்லும்போது சோர்வில்லாமல் சொல்லுதலின் சிறப்பு இனிது. அவரே வலியவந்து தழுவிக் கொண்டாலும், பொருட்படுத்தத்தகாத அற்பரின் நட்பைக் கொள்ளாமல் விட்டொழிப்பது இனிது.
34
வெற்றி வேல் வேந்தர்க்கு, ஒற்றர்களால் உளவு அறிந்து அதன் உட்பொருளைத் தெளிதல் முன் இனிது; நிலைமையை முற்றுமாக அறிந்து நீதி செலுத்துதல் முன் இனிது; சிலரிடத்தில் மட்டும் பற்று இல்லாதவராய், பல உயிர்கட்கும் வளங்களைப் பங்கிட்டு உறச் செய்து நன்முறை அறிந்து நடத்தல் இனிது.
35
அவ்வித்து அழுக்காறு உரையாமை முன்இனிதே
செவ்வியனாய்ச் செற்றுச் சினம்கடிந்து வாழ்வினிதே
கவ்வித்தாம் கொண்டுதாம் கண்டது காமுற்று
வவ்வார் விடுதல் இனிது.
36
இளமையை முப்பென்று உணர்தல் இனிதே
கிளைஞர்மாட்டு அச்சின்மை கேட்டல் இனிதே
தடமென் பணைத்தோள் தளிரிய லாரை
விடமென்று உணர்தல் இனிது.
37
சிற்றாள் உடையான் படைக்கல மாண்பினிதே
நட்டார் உடையான் பகைஆண்மை முன்இனிதே
எத்துணையும் ஆற்ற இனிதென்ப பால்படும்
கற்றா உடையான் விருந்து.
38
பிச்சைபுக் குண்பான் பிளிறாமை முன்இனிதே
துச்சி லிருந்து துயர்கூரா மாண்பினிதே
உற்ற பொலிசை கருதி அறன் ஒருஉம்
ஒற்கம் இலாமை இனிது.
39
பத்துக் கொடுத்தும் பதியிருந்து வாழ்வினிதே
வித்துக்குற்று உண்ணா விழுப்பம் மிக இனிதே
பற்பல நாளும் பழுதின்றிப் பாங்குடைய
கற்றலின் காழ்இனிய தில்.
40
36
இளமையை முதுமை எனக் கருதி நல்லதே செய்தல் இனிது. உறவினரிடத்தில் அச்சம் கொள்ளாத பேச்சைக் கேட்பது இனிது. சிறந்த மென்மையான மூங்கில் போன்ற தோள்களையும் தளிர் போன்ற மிருதுவான மேனியை பும் உடைய பெண்களை நஞ்சு என்று ஆடவர் உணர்வது இனிது.
37
சிறிய காலாள் படையை யுடைய மன்னனது மிக்க ஆற்றலுடைய படைக் கருவிகளின் சிறப்பு இனிது. நட்பரசர்கள் பலரை உடைய வேந்தன் பகைவரை வெல்லும் வீரம் முன் இனிது. நிரம்பப் பால் சுரக்கும் கன்றுபோட்ட பசுக்களை உடையவன் செய்யும் விருந்து, எல்லா வகையிலும் மிகவும் இனியது என்று உலகினர் கூறுவர். (கன்று + ஆ = கற்றா = பசு).
38
பிச்சை எடுத்து உண்பவன் சினமின்றிக் கேட்டல் இனிது. ஒதுக்குக் குடியிருந்து துன்பம் மிக உறாத சிறப்பு இனிது. மிக்க ஆதாயம் விரும்பி, அறநெறியைக் கைவிடும் வறுமை உணர்வு இல்லாமை இனிது.
39
பத்துவகைப் பொருள்கள் கொடுத்தாயினும் சொந்த ஊரில் இருந்து வாழ்வது இனிது. விதையைக் குத்தி உண்ணாத சீர்மை மிக இனிது. நன்னெறி கூறும் நூல்களைத் தவறு இன்றிப் பலப்பல காலத்தும் கற்றுவருவதைக் காட்டிலும் ஒளி தரும் இனிய செயல் வேறு இல்லை.
40