வே: டே! அப்பா! ராஜாக்கண்ணு! டே!
டா: இது, அபண்டி சிடிஸ். மேஜர் ஆபரேஷன் செய்யணும். ரொம்ப ஜாக்ரதையாத்தான் கவனிச்சிக்க வேணும்.
ரா: (பயந்து) ஆபரேஷனா? ஆபத்து இராதுங்களே!
டா: ஏம்பா! நான் என்ன ஜோசியரா? டாக்டர்தானே! அபண்டி சிடிஸ் ஆபரேஷன் சிரமமானதுதான். நூறு ரூபாயாகும், பீஸ்.
ரா: (மேலும் பயந்து) நூறு ரூபாய்ங்களா? உயிருக்கு ஆபத்து இராதே.
டா: நூறு ரூபாய்னா அதிகம்னு நினைக்கறயா? வியாதி, அப்படிப்பட்டது. உயிர் விஷயத்தைப்பத்திப் பயப்படாதே, பகவான் இருக்கார்.
ரா: (வேலனைப் பார்த்து) ஐயா, ஆபரேஷன் செய்கிறாராம். பிறகு ஆண்டவன் இருக்காருன்னு சொல்றாரு.
வே: (வேதனையுடன்) ரூபா நூறு வேணுமாமே.
டா: சரி! உங்க யோசனை முடிந்தபிறகு வந்து சொல்லுங்கோ. இப்ப, விசிடிங் பீஸ் ஐஞ்சு ரூபா எடுங்கோ.
ராஜா: இருங்க, டாக்டர்.
[ராஜா. தகப்பனிடம் இரகசியமாக எதுவோ பேசுகிறான்.]
[மடியிலிருந்து ஒரு மணிபர்சை எடுத்துச் சில நோட்டுகளை டாக்டரிடம் கொடுத்து]ரா: தற்சமயத்துக்கு இதை வைச்சிக்கங்க—ஏழைக மேலே இரக்கம் காட்டுங்க.
172