இப்பக்கம் சரிபார்க்கப்பட்டது.
[அன்னம், வேஷ்டிகொண்டு வந்து கொடுக்க, அதை வாங்கிப் பார்த்துவிட்டுக் கோபத்துடன், கீழே வீசிவிட்டு]
ஏம்மா! இதான் கிடைச்சுதா உனக்கு? வேறே இல்லே.....
காட்சி 7
இடம்:—பாதை
இருப்போர்:—வேலன், சுடலை, ராஜாக்கண்ணு
இருப்போர்:—வேலன், சுடலை, ராஜாக்கண்ணு
[விசாரத்தோடு வேலன் தள்ளாடி நடந்து வருகிறான். அவனுக்குப் பின்புறமிருந்து ஒரு முரடன் ஓடி வந்து, கீழே தள்ளி, வேலனைத் கத்தியால் குத்த முயற்சிக்கிறான். வேலன் கூச்சலிடுகிறான்.]
வே: சுடலை! சுடலே! உன்னைக் கும்பிடுகிறேன். என்மவன் அங்கே குத்துயிராக இருக்கிறான், என்னை இப்போ ஒண்ணும் செய்யாதே......
சு: டே, வேலா? போன வெள்ளிக்கிழமை புளியமரத்திலே கட்டி வைச்சி அடித்தவனில்லே நீ. மறுதினமே தயார் பண்ண கத்திடா இது.
வே: (திணறி) எஜமான் சொன்னாரு உன்னை நான் அடிச்சேண்டா சுடலை—எனக்கும் உனக்குமா விரோதம்?
[சுடலை அடிக்கிறான்—வேலன் கத்தியைக் கீழே தட்டிவிடுகிறான்—கூவுகிறான்—அதே சமயம் ராஜாக்கண்ணு ஓடி வருகிறான்.]
[சுடலைமீது பாய்ந்து, தாக்குகிறான். சுடலை பலத்த அடிபட்டுக் கீழே வீழ்கிறான்.]வே: ஜயோ, பாவம்! பலமான அடி விழுந்துடுத்தோ
[கூடலை அருகே சென்று இரத்தத்தைத் துடைக்கிறான். ராஜா! அவன் மேலே தப்பு இல்லெடா போன வெள்ளிக்கிழமை, அவனை நான் புளிய மரத்திலே கட்டி வைச்சி, அடிச்சேன்—இன்னக்கி அவனுக்குச் சமயம் கிடைச்சது.]
23
177