அறிவியல் முனைவர் ஐன்ஸ்டீன்
113
ல்லையா தலால், அவர் பொருள் நிலையை இது மாற்றவில்லை. ஆயினும் அவர் விரும்பிய துறையில் உழைக்கவும், இயங்கியல்துறை மாணவர், ஆராய்ச்சியாளருடன் பழகவும் அவருக்கு இது வாய்ப் பளித்தது. தவிர, அவர் இளமைக் கனவுகளாயிருந்த ஆராய்ச்சிக் கோட்டைகள் இப்போது இத்துறையில் அவர் ஒழுங்கான பணியரங்கக் கோட்டைகளாய் விட்டன. அவர் ஆராய்ச்சியும் இச்சமயம் உதிரியான தனிநிலையாராய்ச்சியாய் இல்லை. அது ஆராய்ச்சித் துறையிலே ஒழுங்கு முறைப்படியும், உரிமையுடனும் செய்யப்பெற்ற பணியாயிற்று.
குடும்பச் சித்திரங்கள்
ஐன்ஸ்டீனின் ஆசிரிய நண்பர் ரீக்கின்ஸ்டீன். அவர் இக் காலக் குடும்பவாழ்வின் சில சித்திரங்களை நமக்குத் தந்துள்ளார். ஒருநாள் ரீக்கின்ஸ்டீன் ஐன்ஸ்டீனைக் காணச்சென்றிருந்தார். வீடு திறந்திருந்தது. திருமதி ஐன்ஸ்டீன் வெளியேயில்லை. ஆனால் ஐன்ஸ்டீன் வெளி அறையில் இருந்தார். குழந்தை
கட்
டிலில் உறங்கும் பாவனையுடன் கிடந்தது. அவர் கை தொட்டிலை ஆட்டிக்கொண்டிருந்தது. ஆனால் அவர் கவனம் தொட்டிலில் இல்லை. மற்றொரு கையில் விரித்தமேனியாக இருந்த புத்தகத்தில் அவர் நாட்டம் சென்றிருந்தது. குழந்தைகூட ஓரப்பார்வையால் புத்தகத்தைத்தான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது.
அறை ஒரே நெடியாய் இருந்தது. எங்கும் புகை கம்மிக் கொண்டிருந்தது. இரண்டையும் கவனியாமல் அவர் எப்படி வாசிக்கமுடிந்ததோ, தெரியவில்லை! ஆனால் வந்த நண்பர் செய்தியை உடனே அறிந்துகொண்டார் - பேராசிரியர் மனைவி வறுமையுடன் போராடிக்கொண்டிருந்தார்!
பேராசிரியர் புகைத்துக்கொண்டிருந்த சுருட்டும் அவர் நிலையை எடுத்துக்கூறிற்று. அது பேராசிரியர்கள் வெளியே காண்டு செல்லத்தக்க தன்று. மதிப்புடைய எவர் கையிலும் அது இடம்பெறத் தக்கதாயில்லை!
மற்றொருநாள் பேராசிரியர் நாடகம் பார்க்கப்போவதாக நண்பருடன் கூறினார். நண்பரும் உடன் சென்றார். அவர்கள் இயங்கியல் அரங்கத்திலிருந்து நேராகவே கொட்டகை சென்றனர்.
