112 அதிவுநூல் திரட்.ே
தேவாரம். 8. திருஞான சம்பந்தர். 1. தோடு . ஒல; பெண்கள கா கணி; ஒலயால் செய்யப்பட்
2 - ;ஒலை این گیاه டமையான் கோடெனப்பட்டது. காடு - சுடுகாடு. எடு உடைய மலாான் - இதழ்களையுடைய வெண்டாமரையி விருக்கும் பிரமன். பி உடைய பிரமாபுரம் - பெருமையைபுடைய கோழி. பெம் மான் - பெருமான். விடை ஏ ), ம.கி சூடி, பொடியூசி உள்ளங் கவர் கள்வன் என்க. விடை-ரிஷபம். பொடி - சாம்பற் பொடி.
புலன் ஐந்தும் - சுவை, ஒளி, ஊறு, ஓசை, காற்றம் என் னும் ஐந்தும், பொறி - மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவிகள், புலன் ஐந்திலும் பொறி சென்று அகராது கலங்கி என்க. உம்முற்றும்மை. அறிவு-மன அறிவு. ஐ மேல் உக்கி-சிலேஷ்ம்ம் மேலே தள்ளி, அலமத்தபோது உயிர்சுழல்கின்ற சமயம் அலம் மருதல்-சுழ. லுதல். உரிச்சொல். (அலமா பகுதி) முழவு அதிா- மத்தளம் ஒலிக்க, மந்தி - குரங்குகளின் பெண்பால் மரபுப்பெயர். முகில்மேகம், கடம் ஆடும் மடவார்களே மின் என்றும் முழவை இடி என்றும் எண்ணிக்கொண்டு மக்திகள் சுழன்று மரத்திலேறி,முகில கோக்குகின்றன என்க. அருள் செய்வான் அமரும் கோயில் கிருவையாறு என முடிக்கி. கிரு + ஐயா - திருவையாறு. கஞ் சாஆர்த் தாலுகாவிலுள்ளது. (திருவாகி). குரங்குகள் தமக்கென்று உறைவிட மில்லாத கிளுல் மழைக்கு அஞ்சிவருந்தும். இப் பாடலில் தன்மை.கவிற்சியும் மயக்க அணியும் காண்க.
3. ஊன்பாயும் உடைதலே ஊன் ஒழுகுகின்ற உடைந்த காலம். ஊர் ஊரின் - ஊர்கள் தோறும். பவிக்கு உழல்வார். பிச்சைக்காக வருங் தித் திரிவார். இது சிவபிரானது பிச்சர்ட ம்ை கூறியது.
4. காடு - சுடுகாடு, மூடை ஒடு - செடி காற்றமுடைய தலை ஒகேள்; ஆமையோடுமாம். பயில்வீடு, காடு எனவும் கலன், முடை ஒடெனவும் ஊண், பலி எனவும் மாறு.க. வேதியாது திருந்துபதி
