இல்லேஅவள் விருப்பம் ஏதும் மறுத்ததில்லை. நல்லொழுக்கம் அன்பு நடத்தையிலே கோளுமை கொண்ட குலக்கொடியை கொத்தும் பருவத்தைக் கண்ட பழக்குலேயைக் காணவில்லே; யாரேனும் மின்னும் விழியாளே வீதி வழிமறித்துச் சென்றிருக்க லாமென்று சிந்தை கலங்குதையா ! வாழ்க்கை நடத்த வரும்பருவம் கண்டதுமே தாழ்க்கா தொருவன்கைத் தாலிக்குப் பெண்ணிவளின் சந்தனத்துச் செங்கழுத்தைத் தத்தமிட்டு வைத்திருந்தால் இந்தத் துயரமில்லை; இப்பொழுதே எப்படியும் தேடிப் பிடித்துவந்தால் செய்நன்றி நான்மறவேன் கூடிக் களித்திருக்கக் கோதைக்கோர் நாயகனேப் பார்த்து மணமுடித்துப் பாரம் ஒழித்திடுவேன் வார்த்தைபல சொல்வி வளர்த்துவிட்டேன் மன்னிப்பீர். பேரும் மலேயப்பன்; பெற்றெடுத்த தந்தையென்றன் ஊரும் திருவரங்கம்; ஒடிநான் தேடுகின்ற பெண்ணும் அமுதவல்லி ஐயா பெருமனது பண்ணி யவளேப் பலவிடத்தும் தேடி அழைத்துவர வேண்டுகின்றேன்; அன்பு மனேவி பிழைத்திருக்க வேண்டுமெனில் பெண் திரும்ப வேண்டுமையா ! என்று பலப்பலவாய் ஏங்கி மலேயப்பர் கன்றிழந்த தாய்ப்பசுவாய்க் காவல் நிலேயத்தில் நின்று புலம்புகையில் நீர்விழியில் ஊற்றெடுக்க ஒன்றும் புரியாமல் உட்கார்ந்து விட்டவரைக் கண்டும் அதிகாரி கண்கலக்கம் கொள்ளாமல் தொண்டு கருத்தாகித் துள்ளிச் சலாமிட்டு நின்று பணிகேட்கும் நேர்மையுள்ள காவலரில் நன்ருெருவர் தம்மை வரவழைத்துக் காணுத பெண்ணின் அடையாளம் பிழையாமல் கூறியவள் வண்ண உடைக்குறிப்பும் வந்திருந்த தந்தையினைக் பருவமழைபோல் பாவை வந்தாள் கேட்டுக் கிளத்தியெங்கும் தேடிவரத் தாம்பணித்தார். வாட்டமுற்ற நெல்லுக்கு வாய்க்காலில் தண்ணிரைப் பாய்ச்சும் வழியாயும் போதில் பருவமழை வாய்ந்த நிலேபோல வந்தாள் அமுதவல்லி! காதல் மணியனுந்தான் காதலியின் பின்வந்தான் சேதி யறிவோனும் சேர்ந்தங் கதிகாரி 101
