இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
பெருஞ்சித்திரனர்
என்றிலிருந் தெனை வெறுத்தீர்? எழுந்துவரு வீ'ரென் றேந்தியகைச் சோற்றையவள்
எற்றியெறிந் திட்டு, வென்றெழுந்த வேந்தனைப்போல்,
வெளிநடந்தாள்! செம்மல் வீழ்ந்தவொரு சிற்றரசன்
போல் அவள் பின் போனன்! Ꭵ 8
உயர்மலையின் கொடு முடியின்
அமைதியைப்போல் ஐயை ஒருநிமையம் இருந்திருப்பாள்;
ஒவென்றே அலறி, உயிர்குலைந்த ஒவியம்போல்.
ஒசிந்தபசுங் கொடிபோல், ஒல் கிடையாள் தரைசாய்ந்தே
உள்ளமுடைந் தாளாய், மயர்வுற,வாய் பதறி அத்தான், அத்தா'னென் றரற்றி, மைவிழியில் அருவிபொங்க, மனம்விசிக்க அழுதாள்! துயருறுமப் பசுங் கிளியின்
தோ8ாவத்து யாரோ தொட்டழைத்தார் உணர்வுவரத்
துடித்தெழுந்தாள்: அங்கே, 19
27
