ஒரு காய்க்கு ஒரு பிள்ளை 175
எவ்வளவு கடுமையான துணிவு இவளுக்கு இவள் வீரக்குடியில் உதித்தவள் என்பது தகும் தகும். அன்று ஒருநாள் எழுந்த போரில் இவள் தமையன் யானையை வெட்டி வீழ்த்திப் போர்க்களத்தில் இறந்தான். நேற்று உண்டாயிற்று ஒரு சண்டை; அதில் இவள் கணவன் பெரிய பசுக்கூட்டத்தைப் பகைவர் கொண்டு போகாமல் தடுத்தான்; அங்கேயே உயிரை நீத்தான். இன்றைக்கோ, போர்ப்பறை காதில் பட்டதுதான் தாமதம். அந்த ஒலி கேட்டதிலே ஒரு மகிழ்ச்சி. ஆனல் அடுத்த கணத்தில், அடாடா, யாரை அனுப்புவது?’ என்ற மயக்கம். அதுவும் மறு கண்த்திலே போய்விட்டது. ஒரு தாய்க்கு ஒரு பிள்ளை: அவனை அழைத்தாள்; வேலைக் கையிலே கொடுத் தாள்; வெள்ளை வேட்டியை விரித்து உடுத்தாள்; பரட்டைத் தலையிலே எண்ணெயைத் தடவி , வாரினுள்; போர்க்களத்தைப் பார்த்துப் போ என்று அனுப்புகிருளே!” என்று கண்டவர் ஆச்சரியப் படுவதாகப் புலவர் பாடுகிறார்,
கெடுக சிந்தை கடிது இவள் துணிவே! மூதில் மகளிர் ஆதல் தகுமே. மேளுள் உற்ற செருவிற்கு இவள்தன்னை யானே எறிந்து களத்துஒழிந் தனனே; நெருநல் உற்ற செருவிற்கு இவள்கொழுநன் பெருநிரை விலங்கி ஆண்டுப் பட்டனனே; இன்றும், செருப்பறை கேட்டு விருப்புற்று மயங்கி வேல்கைக் கொடுத்து வெளிதுவிரித்து உடீஇப் பாறுமயிர்க் குடுமி எண்ணெய் நீவி ஒருமகன் அல்லது இல்லோள் 筠。 செருமுகம் நோக்கிச் செல்கென விடுமே.
