பக்கம்:காதல் ஜோதி, அண்ணாதுரை.pdf/59

59

(அம்பிகா போய் விடுகிறாள். மேக்கப் மார்க்கும் கூடச் செல்கிறான்.

டைரக்டர், பத்தவைக்காத பைப்பை வாயில் வைத்துக்கொண்டு நிற்கிறார். அருள் காப்பி சாப்பிடுகிறான். கதாசிரியர், குறிப்பு எழுதுகிறார். காமிராக்காரர் கைக்கடிகாரத்தைச் சரி பார்த்துக் கொள்கிறார்.

மேக்கப் மார்க் வருகிறான்)

மார்:— சார்! அரைமணி நேரமாகும்-—அர்ஜண்ட், டிரங்கால் பேசிவிட்டு வருவார்களாம்...

டை:— நாசமாப் போச்சு... (கோயமாக) டே! சோ.னா.—வந்து நின்னு தொலைடா—சார்! அருள்... (அவன் காப்பி சாப்பிடக் கண்டு) சரி, சரி, சாப்பிட்டு முடியுங்கோ—ஏழாவதா எட்டாவதா...(அருள் அவசரமாக வந்து நிற்கிறான்)

டை:— சார்! அந்த லாங் டைலாக்கைச் சொல்லுங்க... கதாசிரியர்! பிறகு எழுதலாம். இதைக் கேளுங்கோ...சரியா இருக்கான்னு பாருங்கோ—

அரு:— டாக்டர்! தாங்களோ உயர் ஜாதி—நானோ பண்ணைக்காரன் மகன்—உயர் ஜாதி அல்ல... பட்டாளத்திலே வேலை செய்யும் பராரி...

கதா:— சார்! இப்படித் திருத்தி இருக்கிறேன் இந்த இடத்தை—

(படிக்கிறார்)

டாக்டர்! தாங்களோ பணக்காரக் குடும்பத்துப் பாவை—பாரோர் பாராட்டும் பண்பான ஜாதியில் பிறந்த பாவை—பாவி நானோ பட்டாளத்தில் பணிபுரியும் பராரி—பண்ணைக்காரன்.

(டைரக்டர் முகத்தைச் சுளித்துக் கொள்கிறார்)

டை:— என்ன சார் இது, ஒரு நிமிஷப் பேச்சிலே, இத்தனை ‘பா’வா...அருள்! பழய டைலாக்கே போதும்.

(கதாசிரியர் சோகமாகிறார்)