Brind இருந்தது- வழக்கம். வணங்குவது ஈ.டுபட்டாள், மிகவும் இகாண்டிருந்தான். அந்தக் கால்சிகளைப் பார்ப்பதில் ஒரு வினோதமாக அது அவருக்கு கால சந்திராயத் வெற் தூய்மையான ஆடைத்ர்ந்து, அக் கம்பிரமாக ஓடுநாள் கடந்து வந்து இரையில் குளிப்பதற் அவனுடைய வெற்றுடம்பின் மீது யக்ஞர் உபவிதம் (பூநூல்) தென்பட்டுக்கொண்டிருந்த்து. ஆகானுபாகுவான அவனுடைய உடம்பில் உடற்பயிற்சியின் தார்ப்பவர்களுடையை கரணமாக திரட்டுகள் மனனுக் இவரக் கூடியதாக இருந்தன. இருப்பு வரையும் தொல்இக் கொண்டிருக்கும் கூர்த்துடன், பெம் மீசையும் ச சாந்தமானத்தில் அடிகிய அந்சயமான ஒளியும் கண்களும் அவ தென்பட்டுக் கொண்டிருறது. வாயிலாக அலாரி அவனைப் பார்க்கும் போது என்று மனதில் பட்டது. பல்கனியின் சிவந்து அவன் பேரழகன் ாேக்கிய பபயே உடம்பில் அவள் ஒரு முடித்துக் இமைக்காமர் கண்ணுக்கு ஒன்றை அவன் வடிக்கப்படி வீடு, கொண்டு அவனைப் அவனை உந்து பன்படும் மதிவந்வாறே, முகம் புடகாஸ்கிதம் உண்டாயிற்று, குளியல், ஜபதபங்கள் அனைத்தும் திரும்புனுன். அப்பேறு அவள் கண் பார்த்துக் கொண்டே இருந்தான், அவன் Leary wy is Bungs இழந்து விட்டதப் அவன்யார்? அவருடைய மணம் அவகியமான போன்று வியாகூலம் அடைந்தது. இங்கு எங்கேயிருந்து வருகிறான்? எங்கே வசிக்கிறான்? என்ன செய்து கொண்டு இருக்கிறான்? என்பது றாது பிரச்சினைகள் அவர் மனதில் தோன்றலாயின. அவளது இதையம் வேககத் துடிக்க போன்ற ஏனோ, எதற்கோ ஆரம்பிக்கும். மறுநாள் அவன் வழக்கப் போல அங்கு வருவான் என்னும் பலகனியருகில் அமர்ந்தவாறு அவனும் வந்தான். நம்பிக்கையில் வைத்து அமர்ந்திருந்தாள். அவனைப் பார்த்த யோது நாளும் முந்தைய அதே நிளைவுகள் அவளுக்கு 3500 அவளுக்கு வழிமீது கண் இரண்டாம் நேற்றைய தோன்றலாயின. அவனப் பார்ப்பது தினசரி அ வழக்கமாயிற்று. அவன் யார்? என்று தெரிந்து கொள்வதற்காக ஒரு தன்னுடைய தோழிகளுக்கு உத்தரவிட்டார். *இளவரசியாரே, அவருடைய பெயர் கால சங்ரா
