பக்கம்:சிறுகதைகள் (சரோஜா ராமமூர்த்தி).pdf/131

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

மாதஇருந்தது. சட்டென். கனவு வச ക്. ஆனால் அவள் என்னப் புரிந்து கொண்டு வட்டாள்.

என்னேத் கொயங்க்யேக உனக்கு: தயும், வசத்தாஅம் ஜத்தாவது படிவம் படிக்கும்போது தான்் அந்தப் பன்னக் கடத்தால் நாலாவது படிவக்கல் வந்து சேர்ந்தேனே. என்றுள் அந்தப் பெண். சட்டென்று எனக்கு எனவு வந்தது அவளைப் பற்ற பொய வம்புக்கா குறும்பு நதைந்தவள். ஜாடைகாடை பாகப் பறசைப் பற்றியே பேசுகாதவன் என்று நானும் வசத்னா முடிவு கட்டி வைத்திருத்தோம் அவளேப்பந்த 'த' தன்முக ந:னவருக்கான்' சன்சேன் சாத்துக்கொண்டே பறகு அவள் பன் கம் விரும்ப கங்ானைச் சமயத்தல் ான்காவது பார்க்கயா கல்யாணமான வட்டதா பளுர் வந்த பரிறகு எனக்கு அவதேசப் பந்த ஒன்றுமே கொய பல்லே. சன்று வாசாத்தேன்.

உனக்குக் தெரியாத ஒன்றும்." ான் து வயப்புடன் அந்தப் பெண் கான் இசைப் பார்த்துக் கேட்டுத் தன் கண்கனே அகவ வாதத்தாள்.

தொபாத சன்ன வாஷயம் ன்ே."

வசந்த போ மூன்று வான்கள் ஆண்களிட்டன. -ன் இதய ஒட்டம் ஒரு வாடி தடை பட்டதுபோல் இருந்தது.

ரொங்

H * - o - 』 - == --

வசந்த பா மூனது வருகைகள

- - __ o ஆய்விட்டன. ான் அவளுக்கு ੋTਾ உடம்பு."

மேலும் எனக்குப் பசங்கம் கேட்க காப்பல்.ே சிவசந்தா போய் ாட

டாள் கண்காத சொற்கள் மட்டுமே என் செனகாங் காத்துக் கொண்டிருந்த தால், பாங்கத்தையோ அதன் சாத் தையே தந்து பு:ாக்க கொள்ளும் செயலே என் ம்ை இழத்து வட்டது.

வெளியே போய்ச் சத்து பேசலாம் வா என்ற அவன் னைகளைப் பற்ற" அழைத்துக்கொண்டு கூட்டத்தை வாட்டு

தங்

வெனமே பற். னேன்.

வெனயே வந்தவள் சராக தேசம் மெளனமாகவே நான்றேன். அவள் சொல் உய செய்தமை என் மணம் நம்பனல்லே. இருந்தாலும், மாணத்தைப் பற்ற arti Lಾಗಿ! சடுதயால் போய் சொங்க மாட்டார்கள் என் ரம் தே ான்ந:

-- = , = -

பது காணாத * శాశ్ என்னேப் பார்த்ன அவள் என்ன என் பேச்சன் கம்பத் ை ல்ெலோ உனக்கு: வசந்தா போய் வட்டான். நல்ல முறை பால் வாழ்த்து, தாலு பேருக்கு எத ல் கண்ணயமாக அவள் மறையவால்லே. யாசையோ இழுத்துக்கொண்டு. தான்் து செல்லக்கொண்டு வந்தவள் என் முகத் தைப் பார்த்துக் தடுக்காட்டான்.

நான் சொல்வதை நம்பகால்லே. ான் என்ானால் பார்த்தே ன். முதலால்

த. -- சங்

கண்ணாயமாகத்தாள் அவள் வாழ் க்கை விருத்து வந்தது. பிறகுகான் அவாமா . "ఫ్రో பெண் ாப்படி

மாப்பிள்ளை-இதோ பார், அந்த ரேடியோவைக் கொஞ்சம் திருப்பி விடேன்.

மனேவி.ஏன் சாப்பிடும்போது கூடவா பாட்டுக் கேக்கணும் !

மாப்பின்ளே-அதற்கில்லை ! பாட் டின் இனிமையிலாவது மறந்துபோய் ப்லகர்ரம் உள்ளே போகுமா என்று பார்க்கிறேன் !

இருந்தாலும், தன்னுடைய மானத்தைப் பொதாக தான்ேக்க வேண்டும். கல்து ாப் பாசங்கத்தல் வசந்தா இப்படி பெங்காம் பேசவேட்டு நடைமுறையால் அவதரிப்போனது ஆச்சாயம்தான்் என் முன் அவன்.

அவள் வே யோக இருந்த பள்ளக்

கூடத்தால் வேலே டிர்க்து வந்த இன் ... ஆச போடம் அவ குக் குக் காதல் ஏற்பட்டது. அது வே அவள் வாழ்க்கைக்கும் யமனுக வந்து முடித் தது.'

காதல் தன்னுள் எவ்வளவோ தத்து வங்கனேயும், தான்ிகளேயும் அடக்கக் கொண்டிருக்கானது. அது ஒருவருடைய

வாழ்க்கைக்கு யமன அகைகள்தது என் குன் அந்தக் காதல் தேவைதான் என்று சர்ந்தாத்துப் பார்க்க வேண்டிய அவச யம் ஏற்படுகிறது அல்லவா பாவம் வச ந்த ஏன் இத்தக் காதல் வாயவகாாங் கனல் ஈடுபடவேண்டும் பறவாயாலேயே ஏழை காருகச் சம்பாதத்து வயர் நைக் கழுவ வேண்டிய நார்ப்பத்தம் பார்ப்பவர் உள்ளங்களே தன் பால் ஈர்த் துக்கொள்ளும் அழகு சம்பரியவள். இம் மாதா ஒரு பெண்ணுக்கு இந்தக் காதல் பiணினஸ் சாப்படாது என்பது என் அபப்பாாயம்.

மெனனமாக எனக்குள் சாத்துக் கொண்டே அந்தப் பெண் செல்வதை முழுவ தும் கேட்டேன். "அப்புறம் பாாட மும் சொல்லாமல் அவள் அவருடன் வட்டை வட்டு வெளியேறப் போய் வட்டாள்.'

-- - * o' சதான்் அம்மா, எனக்கு வரிசைகள் o

போதும் நான் போய் வருணிறேன். என்று சொல்லாக்கொண்டு அங்க ருந்து அனம்பனேன். மனதலே ஒரு பொ ாமை, அவள்-அதாவது வசந்தா- அவ டன் போய் சொற்ப காலம் வாழ்க்கைை அனுபவத்து வட்டுப் பறகு ஆற்றலே னைற்றலோ, கடலிலோ- வேறு சப்பு டியோ-வழுத்து தன் உயரிசைப் போக் கக் கொண்டிருப்பாள். அப்படியென்ன ஒரு கலே எழுத்து இவளுக்கு: படிக்காத வனா? சுயமாக வாழத் தொாகவனா?

சனரியன் அதன் தலேயெ முத்து ப்ெபடி இருந்தது போல் இருக்கிறது . |றெல் லாம் சந் தத்துக்கொண் டே வட்டை

அடைந்தேன்.

வட்டை அடைந்த பறகும் எவக்கு நம்ம எற்படவில்லை. கேள்வப்பட்ட ங்ாணயத்தால் எகோ குறைபாடு இருந் தது. சொன்னவள் சரியாகச் சொல்லவல்லேயே அல்லது கேட்டவ னன் மனம்தான்் பலதான்மாக வ'ட் டதோ...

தான்்

ஒன்றும் ruమిక్సీ,

2

அடுத்த நாள் மானே பசையால் முகன்

- == - -- = நாள் கேட்ட சமபடிதாப பதத

== - * க தான்த்தே என் மனம் ஒயநதுன்பா வட்டது. வசந்தா புனதமானவன

அவள் முறை தவறி நடத்த குக்கமா டாள் என்று ஒரு மனது சொல்லும் வ ந்தா அப்படி முறை ததைப் போயருச் தாலும் இருக்கலாம். இளமையான் மய கம் அவள் அதவை மழுங்கச் செய்து வட்டதோ என்னவோ என்று இன் ஒெரு மனம் சந்தேகம் கொள்ளும்

எவ்வளவோ சருடனும், சரிதப்புட லும் வாழ வேண்டிய இளம் பெண். ஏழையாக இருந்தாலும், கேர்மையாக ஒருவனே மனத்து கொண்டு பாக்க இட்த்துக்கும் புகுந்த இடத்துக்கும் தேப்பைத் தர வேண்டிய ஒரு பெண் சர் குலேந்து பாண்டுபட்டாள் ான் எனக்கு உலக

அலுப்பும்

பதை சுனேத்தபோது து : ழ்க்கையால் வெதுப்பும்

படடது. அன்று சாந்துண்டி-ட தான்் Fr" பாகச் செய்யவல்ல, அலுவலகக்காலி குத்து கணவர் வத்சல் கலவல என்று ாக்கச் சொல்லவடம் என்ற பேசா மல் இருத்துவட்டேன்

மா.ே கணவர் ெ தரும்பர்ை. தோகச் சமையலறைக்கு வந்து பார்க் தாயா ஆக மாசத்தான்்கு முன்பு எழு த லவு இப்பொழுது டக்காவு ஆக வந்தாருக்காது. சயரில் பாம் வந்த குக்ாதது. இப்படி கடிகர், பாருத்த வனம், சிங்கப்பட்டணம் போய் . வசம் வகுகாய என்று கேட்டார்.

என் மனம் இருந்த :ேயல் எனக் ாங்காவது போட்டு வர வேண்டு.

என்று தாள் இருந்தன. ஆகவே, பாய