அருகால் தறுத்தவட்டு வெளயே வத்
தார். பப்ளாஸ்க்கல் கெ ாண்டு வந் தகுந்த டீ கர்ேந்துவரிடவே அவர் சற் அறுத் தள்ளியருந்த டீக்கடைக்குச்
சென்றார். ஒரு நாளைக்குக் கணக்கல்லா மல் டீ சாப்பாடுகறவர் அவர்.
டீ குடித்துவட்டு, 'பான்' (வெற்றாலை) மென்றவாறு அவர் தரும்பவும் காருக்கு வந்து சேர்ந்தார். இதற்குள் சுள் ளென்று வெய்யரில் அடித்து ராஜத்தான்் மேனயெங்கும் முத்து முத்தாக வரியர்வை அரும்பரியது. இந்தப் புழுக் கம் தரை அப்படியே ஆற்று நூல் இறங்கத் துளைந்து வரிளையாடில்ை
-- --- -E - தனமையாக இருக்குமே எனது யோசர்த்தாள் ராஜம்.
‘கர்னம்பலாமா? வசிட் டுக்குப் போய்
ஒய்வு எடுத்துக்கொண்டு சாயங்காலம் தரும்பவும் வரலாம்...'
'ஓ' களம்பலாமே. சாயங்காலம் ஆற்
றங்கரையோாமாக நடந்து போக வேண்டும்...'
சற்றைக்கெல்லாம் எளிமையான வட்டின் முன்பு கார் சென்று நன்றது. ஏழ்மையும், எளிமையும், வறுமையும் ந1ாம்பாய காசாமத்து மக்கள் தங்கள் முன்பு வந்து நன்ற இந்தக் குடும் பத்தை ஆவலுடன் கவனத்தார்கள். மு.ாட்டுத் துணரியல் பலவாத கட்டங் கள் போட்ட கைத்தறiப் புடவையும்,
முழங்கைவசை ந*ண்டிருந்த சவரிக்கை யும் அனந்தாருந்த காமத்துப் பெண் கள் தங்கள் மூக்கல் மன்னும் தத்து களேத் துடைத்துவட்டவாறு மெல்லாய குரலால் கசமசவென்று +7 г/т шо7Һst மாாட்டியல் கசாயம் பேச1ர்ைகள்.
அப்படி என்ன பேச1யாருக்கப் போக1
முர்கள்?
சாஜத்தரின் காஞ்சபுரம் பட்டுப் புடவையைப் பற்ற7, அவள் காது கனால் சுடர்வரிடும் வைரக் கம்மல்கள்
பத்தர், கைகளில் குலுங்கும் தங்க வனை யல்கள்பற்றப் பேச7ய7ருப்பார்கள். அவளைப்போல் அந்தப் பெண்களுக்கும் அவைகளில் வருப்பம் எழுத்ததால் ஆவலே அடக்க முடியாமல் எட்டி எட் டிப் பார்த்தார்கள்.
சாஜத்துக்கு சேலுர கசாமம் மகவும் படிக்கவிருந்தது. ஆனால், அங்கு வ*தன்
122
களால் வின்சாரம் இல்லை. வசதவிகள் . மரிகவும் குறைவு. குழாய் இல்லை. கணற்றரில7ருந்து தண்ணீர் இறைத்
தாக வேண்டும். நாள் முழுவதும் காசா
மத்தனருக்கு ஒழவு ஒய்ச்சல் கடை யாது.
அதகாலையரில் வாழாத்துக்கொள்
கiன்றனர். ராஜம் சென்ற7ருந்தபோது தை மாதமாதலால் அவர்களுக்கு வயல் களால் வேலைகள் காத்துக் கடந்தன. சோளக் கொண்டைகள் பால் படித்து, மன மனயாகச் சோள மணர்கள் உரு வாகக்கொண்டிருந்தன. மனாதன் பண மாகவும், பண்டமாகவும் உழைத்துக் குவாப்பதவில் இல்லாத ஜூவ களை இந்த ஒவ்வொரு கதரிசளிலும் காணப்பட்டது. உலகை வாழ்வாக்க மண்ண7ல7ருந்து தோன்றாய ஆய7ர மாயாம் அன்புக் காங் கள்போல் அவை காலை தேசத்தால் கடவுளின் அருளே நமக்குக் காட்டியது. குடிசைகளின் மேலே புகை சூழ்ந்து சென்றது. உள்ளே குடும்பத் தலைவர் சோள ரொட்டி சுடும் வாசனை வசயது. 'காளிங், களங்' என்று அவள் மாவைப் பரிசைந்து உருட்டும்போதெல்லாம் முரட்டுக் கண்ணுடி வளையல்கள் சத்த மவிட்டன. அவள் கணவன் மாடுகளு டன், ஏர் நகர்ச்சாலுடன் கழக்கே பார்த்துக் கும்பாட் டுவாட்டு வெளியே புறப் டடு கருன் தெருவரை வந்து வழயனுப்ப வந்த மனைவரி, அவள் புடைவைத் தலைப் பைப் பற்ற நடந்து வரும் மழலைச் செல்வம் யாவும் இன்பந்தரும் காட்ச7
- Fут.
இந்த எழலார்ந்த குடும்பப் பாங்கு தறைந்த காட்ச1கள் மாற வேண்டும் என்று பாபு வாரும்பயருக்கமாட்டார். எல்லோருமே யந்த சங்களைத் தேடி ஒட வேண்டும் என்ருே, ஏாையும், கலப்பை யையும் எறந்துவவிட வேண்டும் என்ருே ந?னத்தாருக்கமாட்டார். கர்ராம மக் களரின் பொருளாதாசம், கல்வாயதர்வு, வாழ்க்கைத்தாம் உயர வேண்டும் என்று வாரும்பானுர்.
நாடெங்கும் தட்ட வேலைகள் நடந்து வந்தாலும், இந்த ஏழை மக்களின் வ°ட் டில் அன்ருடத் தேவைகளுக்கே பற்றுக் குறை இருந்து வந்தது. பரந்து கடக் கும் வயல்வெளர்க்கு அடுத்தாற்போல்
