பக்கம்:தக்ஷண இந்தியா சரித்திரம்.pdf/201

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

140 திவ்விய தேசயாத்திரையின் சரித்திரம். 1249. இராமதேவராயலு. ல்லப்பட்டான். 1595-ஸ்ரீ 1274, பூபராயலு-சந்ததியற் ரங்கராஜா திருமலைராஜா, றவன். வீரவெங்கடபதி, ஸ்ரீரங் 1334. புக்கராயலு - அயல்கா கன் 2-வது, இராமதேவ ட்டரசருடைய குமாரன். ராயலு, வெங்கடபதிராய அவன் குரு வித்யாரணிய அ, திருமலைராயலு, இராம சால் தக்ஷண நாட்டிற்கு தேவசாயலு, ஸ்ரீரங்கராய அரசனாக நியமிக்கப்பட் லு; வெங்கடபதி அவர் டான். காலத்தில் மோகலர் படை 1367. ஹரிஹரராயலு யெடுத்து வர சந்திரகிரிக் 1391, தேவராயலு கேகினார். இராமராயலு 1414. விஜயராயலு இழந்த சமஸ்தானத்தின் 1424. புண்டா தேவராயலு- பாதியைப் பெற்று ஆண் கலியாண தூர்க்கத்திலிருந் டார். த ஸ்ரீரங்கராயரால் நீக்கப் 1693. ஹரிதாசன். 1704. சிக்கதாசன். 1450. ஸ்ரீராமசந்திரராயலு 1721. சின்ன தாசன். ஸ்ரீரங்கருடைய குமாரன். 1473. நரசிம்ம தேவராயலு 1741. வெங்கடபதி. 1490. வீர நரசிம்ம ராயலு. 1156. திருமலைராயலு ஆவன் அச்சுததேவராயலு. காலத்தில் தான் சுல்தான் 1524. கிருஷ்ணதேவராயலு- கான் திப்புவின் பெயரால் குஜராது வரையில் சமஸ் தேசத்தைப் பிடிக்க 1829 தானத்தைப் பரவச் செய் வ வீர வெங்கடபதி தான். ராமராயலு காலத்தில் சம இராமராஜா நைஜாம்ஷா இமு ஸ்தான மழிந்தது. குலமல்க் இவர்களால் கொ ஜேம்ஸ் பிரின்செப் அவர்களுடைய இந்திய புராதன சரித்திரம், எட்வார்டு தாமஸ் அவர்களுடைய வம்சாவளி புத்தகம், 281-ம் பக்கம் பார்க்கவும். பட்டான்.