இலக்கியத்தில் ஆடை பயிலும் இடங்கள் கச்சும் வாளும் தம் காறொடர்ந்து ஈர்ப்பன காணார் அச்ச மென்பதொன்றுருவு கொண்டால் எனவழிவார்
சிந்து ராகத்தின் செறிதுயில் கச்சொடு செறிய வான் வலம்பட மந்தரம் சூழ்ந்த மாகணத்தின் தான் வலத்து ஒனீர் தமனியக் கச்சொடும் சார்த்தி கம்ப. 9787 பொன்றுன்னிய உடையினர் துதைந்த கச்சினர்
அன்னவர் அடிமுதல் காவன் தண்ணினார். வண்டினம் பாடு மாலையன் வரித்தகச்னென் உருவிய வாளினன் உடுத்த கச்சினன் கஞ்சுசு முகத்த முலைகச்சு மிக வீக்கி கச்சது கடித்தே கம்ப. ஆரணிய. :01 சுந்தர-1085 325 ஆர்கொல் பொர அழைத்தார் என்றரியேற்றிற் சேர்வு பெறக் கச்சில் செறிந்த வுடைமேல் வீக்கி காவெரியூட்டிய கவர்கணைத் தூணிப் பூளிரிக் கச்சைப் புகழோன் தன்முன் வண்ணவரி வில்லேந்தி அம்பு தெரிந்து நுண்வினைக் கச்சைத் தயக்கறுக் கட்டி வச்சிரக் கோட்டத்து மணங்கெழு முரசம் கச்ஸ்ச லானைப் பிடர்த்தலை ஏற்றி விச்சைக் கோலத்து வேண்டுவயிற் படர்தரக் கச்சை யானைக் காவலர் தடுங்க முரசம், கச்சை யானைப் பிடர்த்தனுல ஏற்றி பொற்கச்சுற வீடுக் கதித்தெழுந்த தனம் கையார் கடகத்துக் கதிர் வாட்சுச்சையர் சூளா. 83 குளா.1319 சூளா.1380 குளா.1796 கல். 45-4 கிளர்ந்து பெரிய, ஏனாதி. 11 சுச்சை அரைச் செறி கச்சை யாப்பழித் கசையி நீலக் கச்சைப் பூவாராடை பீலிக் கண்ணிப் பெருந்தகை மறவர் தற். முல். 21 புறம், 274 சிறு. 238-39 குறிஞ். 124-25 லெப். 5:141-2 இஸப். 26:230-31 ணி. 1:28 தஞ்சை. 235 பெரும். 1.37:7
