182
தமிழ்ப் பழமொழிகள்
உருவிக் குளிப்பாட்டி உள்ளாடை கட்டாமல்.
உருவிய வாளை உறையில் இடாத வீரன்.
உருவின கத்தி உறையில் அடங்கும்.
உருளுகிற கால் பாசி சேர்க்காது.
உரைத்த கட்டை வாசனை பெறும். 4230
உரையார் இழித்தக்க காணிற் கனா.
- (பழமொழி நானுாறு.)
உல்லாச நடை மெலுக்குக் கேடு; மினுக்கு எண்ணெய் தலைக்குக் கேடு.
- (நெய்.)
உலக்கைக்குப் பூண் கட்டினது போல.
உலக்கைக் கொழுந்தும் குந்தாணி வேரும்.
உலக்கை சிறுத்துக் கழுக்காணி ஆயிற்று. 4235
உலக்கை தேய்ந்து உளிப்பிடி ஆனது போல.
உலக்கைப் பூசைக்கு அசையாதது திருப்பாட்டுக்கு அசையுமா?
- (அசையாதவன், அசைவானா?)
உலக்கை பெருத்து உத்தரம் ஆயிற்று.
உலக்கையாலே காது குத்தி உரலாலே தக்கை போட்டது போல
உலகத்துக்கு ஞானி பேய்; ஞானிக்கு உலகம் பேய். 4240
உலகம் அறிந்த தாசிக்கு வெட்கம் ஏது? சிக்கு ஏது?
உலகம் என்பது உயர்ந்தோர் மாட்டே.
- (திவாகரம்.)
உலகம் பல விதம்
உலகம் முழுவதும் உடையான் அருள்.
உலகமே ஒரு நாடக சாலை. 4245
உலகிலே பெண் என்றால் பேயும் இரங்கும்.
உலகின்கண் இல்லததற்கு இல்லை பெயர்.
- (பழமொழி நானூறு.)
உலர்ந்த தலைக் கோலமும் ஓர்ப்படி பெற்ற பிள்ளையும் ஒட்டா.
உலுத்தன் விருந்திற்கு ஒப்பானது ஒன்றும் இல்லை.
உலுத்தனுக்கு இரட்டைச் செலவு. 4250
உலையில் ஈ மொய்த்ததுபோல.
