* * * * * 2- اس ء م=ءی ۔ - _
த ரு தி பி ை .
சல்ல செல்வத் தமிழை ஏழை என்றது அவர் கம் உள்ளப் புனமையை உணா க்கி கின் P. , வெள்ளிய வெயில் காமாலேக் கண்ணுக்கு மஞ்சள் நிறம் ஆல்ை:ே ால தென் விய தமிழ் புல்லிய தெஞ்சுக்கு மெல்லி:தாயது.
- * *** m 圍 - cm。 o ■ -: - - --- -> - a- L r: m סרץ கோழைப் புலே மதியம் என் து உள்ளுது தி இல்லாத ஊன
மான ஈன அறிவினர் என் படி.
விால் தமிழை வினத்தனமாய் எண்ணினமையால் அவர் மதி கோழைப் புலேயாகக் கூற கேர்ல் கது.
பொருள் வ ருவா ய் .ெ ருவாவ யில்லை எனப் பிழைபடக் கருதி விழுமிய கமிழை இகழ்ந்து கின் ருர், அவ்வளவோடு ஒழியா மல் அம்மொழி:ை கன் 35 கத்அப் புலமை கிஉைங்துள்ள
- *
அறிஞர்களேயும் எ வி, ண்ணி இழிவுறுகின்றனர்.
.***
---
கிலேமை தெரிய வங்தது. அவிஞரை அறிஞர் மதிப்பர் , அறி விவிகள் மதியார்.
' கற்ற அறிவினதுை க் காமுது ைமேன் மக்கள்
மற்றையக் காம் என்றும் மதியாரே-வெற்றிஆெடும்
o - == = * புலமை கனே யும் கிலேமை அதிய ன் கது அவரது
ப்
வேல்வேண்டும் வாள்விழியாய் ! வேண்டா புளிங்க டி.
பால்வேண்டும் வாழைப் பழம். : (ான்னெறி)
புளிக்க பழங்காடிபோல் வர் இனித்த தமிழ்ப்புலமையை
.ெ - A : : Te MM SMMMS SSSSSS AAAAAA SAAAAA AAAA AAA AAASS - - _ - agமதியாதொழில் டே கால் அதன் கலேமை குறைந்து போகாது.
- ** "F. . == - - H. =1. T.") தியா த ை ச மதி கே- சாகின் ருர், கல் ைஆதிவாளிகளே மதியாக பானக் கால் அவர் வழி முறையிலும் சிறந்த கல்வி கலம் சோாது போகின் 2. இவ்வுண்டையை உணர் துே புன்ை LF,
து 轟 = g ■ o s o ஒழித்து தன்மையான தமிழ்ப் புலமையை தயங்து போற்றுக.
189. தாங்கள் தமிழ்ப்பேசச் சார்ந்ததே தண்டமிழின்
இங்கு தவமா வுளஞ்செருக்கிப்-டாங்கு படியாமல் எல்லாம் படித்ததா எண்ணி
வடியாமல் உள்ளார் வலிங்,து. (ல்) இ-ள்.
தாங்கள் கமிழில் பேசகேர்த்ததே கமிழ் செய்த புண்ணியம் என்று உள்ளம் செருக்கி ஒன்அம்படியாமல் எல்லாம் படித்தாகப் பொல்லாக கிலையில் பலர் புலையாடி கித்ன்ெருர் என்றவாறு.
