41 . மான்ப தன்னை யறியாதான், தன்னா சைக் காளான மன்னன் மறந்து மதித்தழைத்தான் என்னை விருந்தாவி யாக விரைந்துவரு மாறாய்த் திருந்தாளி யாகித் தெளிந்து !
பேவார்க்குப் பிள்ளை பிறந்தென்ன? பேரழகு கானார்க்குக் கிள்ளை கரந்தென்ன? -மானார்க்கில் காட்சி யமைந்தும் அறமமையா காள்வதனால், மாட்சி யமையாது மi .
பசியாகி நொந்த பறவையைப் பார்த்துக் ஆசியாகி வந்து குழும் வசியெனவே காயாய்க் கணியாய்க் கருெையா டு காத்தளித்தத் தாயாகித் தாங்கும் தரு :
சோலைக் குயில்வாழ்த்தச் சொக்கப்பொன் வொக்கும்புன் மாலைக் கதிரோன் மலைமறைந்து காலை கருகிவரல் போதும்தான் காவலளைக் கண்டு முருகிவரல் சாலும் முறை 1.
எதமொன் றில்லா னிதயத் தியல்பெல்லாம் மாதவனைப் “ಸ್ಥಿ யாற்ற லறமாகும். ஆற்றா திருந்தால் து ற்றலுறு யென்றால், தொகுதிது .
ஒதுவன வொதி யுணர்ந்தோ துரைத்தகலச் சாது வெதும் ம்ேதை சமரித்தறிந்த மாதவதும், 蠶"醬 +: முற்றுவாரப் பக்கவும் செய்தான், பரிந்து !
- H
- புனிதவெலப் போற்றிப்பூ சிக்கும்
விவன் மாண்பு மகத்தாம்! பனியிலும் வெம்மை விளைவிப்பான், வெம்மையிலும் தன்மையின் செம்மைவிளை விப்பான், சிறந்த
வானி வொலிருயி வண்ணப் பறை யென்ன ஆனயில் லாார் ஒளிவிப்பாள் தானியவன் கால்பட்ட மன்றும் கமழும், கமழும்மெய் மேல்பட்ட வில்லும், மிகுந்து !
உச்சி யுருப்பத்தி லுன்னமுவப் பக்கவரும் ம்ெச்சும் தென்றலாம் மீள ரிவாக், அச்சம் அலுவளவு மில்லான் அறிவதறிந் தாள்வான் , திணிவுனம் கொள்ளத் தொடுத்து !
பூேேசாலை போலப் புலனின்பம் பூப்பப்பான். மாஞ்சோலை போல ம்கிழ்விப்பான் , ஒன்சோ மிட்டாருக் கெல்லா மிதயமினிக் கச்செய்வான் , கெட்டார்க்குக் கேனா விவன் !
வாழ்வை யமைத்தான், வாவிய வாழில்வர் தாழ்வைத் தவிர்த்தான் தவசியென வீழ்வை விரட்டினான் ,ம் வினைத்துத்தன் வெற்றி திரட்டினான். திரத் தெளிந்து !
கன் வைக் கவர்வாக் கமலமாய்க் காதுகளைப் பண்வாய்ப் பரவசம் பண்ணியவான் புன்லுக்கு மாமருந்து மாவான்; மனமாட்சி யெய்திமகிழ்ந் தோமெ வவே கறயின் லுரி , '
