43 . புறப்பாடு
- யாராதா ரென்ன , அருமைதி
தமிழ்திறனை யோராது தாழ்ந்தார் . கமழ்தருநன் இா ன்முகத் தொன்றி து அகி நகராகில் கான் மிகம் குன்றி யகத்து .
சாப்பாடே. வாழ்வெ ன்று சாlதுகிற ஆர்களிலே கப்பாடும் வாழக் குடிகொள்ளும், ப்ே போடு தீராத துன்பம் திகைப்பு , தெருச்சண்டை பேராது பின்பிப் பயி. 1.
எதிராவி யானா னிவ.ெ னன் றியம்பாப்
புதிராளி யானோள் புரவி, கதிராகும்
விானமும் தாழ்ந்து வழியலகன் காலொலியைக்
'காெை. மன வாழ்த்தும், களித்து :
மன்னர் மலங்கவரும் மான்தசிை மாறாத நன்னர் தனியும் நயப்பித்துத் அன்னியுளம் போற்றவே நோற்றும் பொலிவித்த்ான். போகவ ஆற்றுமத னாற்ற லறிந்தி ! -
தோற்றம் பொலிவே துணையாகும். த பவும். லேற்றப் பொலிவோ டினைந்தியல்பாய்ப் போற்றம் நடைப்பொலிவு நெல்ச்ை நயப்பிக்கும். நள்விப் புடைப்பொலிவு 悦 பொலிந்து !
காராரும் மின்னல் கவிார்ந்த கான்பதென ஆறாரு முன்னி யுவந்திடவே சீராரி , ப்யணத்திற் கேற்ற பரியாகிப் பார்க்கும் லயனத்திற் கேற்ற வடிவு !
துரகe ,ா ரிவோர்க்குத் தொய்வுகளி தோன்றாச் சரகதியாய்ச் சாலையைச் :: வருகதியைப் பாtiப் போர்தம் உன்னம் பரவசமாய் பாராதோரிக் கீர்ப்பூர விரும் இயல்பு :
முப்பதுகல் தா ரத்தை மூன்றுகல் ரமெனச் செப்பவே செய்யும் பாயிறு வென் றொப்பவே வரா தரைப்பா ருவந்தால் தயாவதனைப் பாரில் பதியம் பகுத்து !
எரிவிருந்தா வில்லை யிருள்மற் றிதயம் சரியிருந்தா வில்லை சமர்கள் -பரியிருந்தால் இல்ல்ை பயனத்தி வேத மித மொன்றிருந்தால் இல்லை. யை யோ வென்று யில் 1
மனமே பரிபாய் மனிதாப மானக் கனமே கடிவாராயிக் கண்டிங் கிஷிமேல்நாம் வாழ்வுப் ப்யணத்தை வாடிக்கை யாய் வைப்பின் தாழ்வு தவிர்க்கும். தடம்!
s சாமி விதவொன்ற சங்கீதம் மற்றென்றால் பூமியில் வாழிவுப் புனிதம்போயிக்-காமக் களியாட்ட மர்கிக் கசிந்தழவு மாயிற் றொளியூட்ட மாகா துனம் !
அக்கிரமத் துக்கெல்லாம் அக்கிரமம். ஆலயத்தில் விக்கிரகம் வைத்துவினை யாடுவதே வக்கிரத்தை, யாரிபுகுத்தி னாரோ? அயம்.ஆத்மா பிரம்மமெனப் பாtழ்குத்திப் பாரார் . பயந்தி ! --
