31. வெ. குளா ைம 1465 பாபம் உற்று அயலுளோர் பதைபதைத்து உயிர் இறச் சாபம் இட்டு அகனயர்தம் தவமும்விட் டிடுவரே. (3) பொறையும் மாமதிநலம் புணர்விவே கனுமிசைந்து _றையும் ஓரிடனும் வெந்து ஒழிவுறும்படி எரித்து இறையும் மோகனையலால் எங்கும் வேறிலே எனும் பறையு மோதுவன் எனப் படபடத்து ஒதினன். (4) (மெய்ஞ்ஞான விளக்கம்) மோகன் என்னும் மன்னன் எதிரே கின்று கோபன் இன்ன _ சனது விாப்பிரகாபங்களை விரித்தப் பேசியிருக்கிருன். அறிவு அமைகிகளை யாண்டும் கிலை குலைத்துக் கலகம் _ொலை பழி பகை பாவங்களை எங்கும் விளைத்து மனிதர்களு _டய வாழ்வுகளைப் புலைப்படுத்திக் கொடிய அஞ்ஞான ஆட்சி _ய என்றும் கிலை கி.அத்தி விடுவேன் என்று கூறியிருக்கலால் அவனுடைய புலையான சேங்களை கேமே உணர்ந்து கொள்ள லாம். உருவக வுரைகள் யாவும் கருதி யுனா வுரியன. கோபனு _டய மனைவி கொலை; மகன் கலகன் என்று குறிக் துள்ளமை பால் வெகுளி மூண்ட இடக்கில் நீண்டு தோன்றும் இனங்கள் தெளிவாய் விளங்கி நின்றன. சேக் கூட்டங்களால் காசத் துயர் _ளே யாண்டும் நீண்டு வருகின்றன. தெளிக்க ஞானிகளும் சிறந்த மாதவர்களும் சினக் கால் செழிக்கிருக்கின்றனர். கோபம் மூண்டபோது அவர் உள்ளம் கொகித்துச் சாபம் இடுகின்றனர்; அகளுல் அவருடைய அரிய _வங்களை இழந்து அவமே அவலங்களை அடைகின்றனர். சாபாஸ்தரா: குர் வந்தி தபஸோ வியயம். (ரகுவம்சம் 15; 3) சாபம் ஆகிய அம்புகளையுடைய முனிவர்கள் கவம் இழத்த _லச் செய்கின்றனர் என்னும் இது இங்கு அறிய அரியது. ஆன்ம உய்கிக்கு உரிய அரிய இனிய கவக்கைக் கொடிய _ாபக்கால் வறிகே இழந்து மாதவர்களும் வருக்க கேர்ன்ெ _ார். தாயரையும் சினம் தீயமாக்கி விடுகிறது. கோபத்தால் கோசிகர் தவத்தைக் கொட்டினர் கோபத்தால் துருவசர் பவத்தைக் கூட்டினர் 184
