398 திருத்தலப்பயணம் கனிஇருந்து அனைய செவ்வாய்க் கண்ணனைக் கண்ட கண்கள் பனிஅரும்பு உதிரும் ஆலோ என்செய்கேன் பாவி யேனே! திருமங்கையாழ்வார் ஊனிடைச் சுவர்வைத்து என்புதூண் நாட்டி, உரோமம்மேய்ந்து ஒன்பது வாசல் தானுடைக் குரம்பை பிரியும்போது உன்தன் சரணமே சரணம்என்று இருந்தேன்; தேனுடைக் கமலத் திருவினுக்கு அரசே! திரைகொள்மா நெடுங்கடல் கிடந்தாய்! நானுடைத் தவத்தால் திருவடி அடைந்தேன். நைமிசா ரணியத்துள் எந்தாய்! பொய்கையாழ்வார் - உரைமேற்கொண்டு என்உள்ளம் ஒவாது.எப் போதும் வரைமேல் மரகதமே போல.-திரைமேல் கிடந்தானைக் கிண்டானை, கேழலாய்ப் பூமி இடந்தானை ஏத்தி எழும். பூதத்தாழ்வார் பரசு நறுமலரால் பாற்கடலான் பாதம் புரிவார் புகழ்பெறுவர் போலாம்-புரிவார்கள் தொல்அமரர் கேள்வித் துலங்குஒளிசேர் தோற்றத்து நல்அமரர் கோமான் நகர். பேயாழ்வார் நன்குஒது நால்வேதத்து உள்ளான். நறவிரியும் பொங்கோது அருவிப் புனல்வண்ணன்-சங்குஒதப் பாற்கடலான் பாம்பணையின் மேலான்:பயின்றுஉரைப்பார் நூற்கடலான் நுண்அறிவி னான். நம்மாழ்வார் பாம்பணைமேல் பாற்கடலுள் பள்ளி அமர்ந்ததுவும், காம்பணைதோள் பின்னைக்கா ஏறுடன்ஏழ் செற்றதுவும். தேம்பனைய சோலை மராமரம்ஏழ் எய்ததுவும். பூம்பிணைய தண்துழாய்ப் பொன்முடிஅம் போர்ஏறே.
