சஎ.அ திருவாசக ஒளிகெறி தலையினல் நடந்தேன் தழலது கண்ட மெழுகது போல தாயிற் பெரிதும் தயாவுடைய தம் பெருமான் தினையின் பாகமும் தி சேர் மெழுகொப்பாய் தோலின் பாவைக் கூத்தாட்டாய்ச், சுழன்று விழுந்து கிடப்பேனே காடவர் பழித்துரை பூணதுவாக காய்க்குத் தவிசிட்டு நாய் சிவிகை ஏற்று வித்த அம்மை காய் சிவிகை ஏற்றுவித்த என் தாதை காய்மேல் தவிசிட்டு நாயினுக்குத் தவிசிட்டு நுகமின்ற விளாக் கைத்து நுங்து கன்ருய் இங்கிருந்து பசுமரத்தாணி யறைங்தாற் போல பட்டி மண்டபம் ஏற்றினே ஏற்றினே, எட்டினே டிரண்டும் அறியேனேயே படுவேன் படுவதெல்லாம் நான் பட்டாற் பின்னப் பயனென்னே பலாப் பழத்து ஈயின் ஒப்பாய் பள்ளங்தாழ் உறுபுனல் பாவிடையாடு குழல் போற்கரங்து பரந்ததுள்ளம் பிழைத்தவை பொறுக்கை எல்லாம் பெரியவர் கடமை பிழைத் தாம் பொறுக்க வேண்டாவோ பிறி வினே யறியா கிழலது போல பேதம் இல்லதோர் கற்பு பொதும்புறு திப்போ ம் புகைக் தெரியப் புலன் திக் கதுவ பொற்றவிசு காய்க்கிடு மாறு பொறும்ப ரன்றே பெரியோர் சிறுகாய்கள் தம் பொய்யினேயே மத்திடு தயிராகி மத்துறு தண் தயிரிம் புலன் தீக் கதுவக் கலங்கி பI கன மழக் கை இலங்கு பொற்கிண்ணம் மற்ருேர் தெய்வம் கனவிலும் கினையாது மா கர்த் திரைபொரக் காயச் சுறவெறிய அழிகின்றனன் மூரித் கழல் முழு கும் வி புதரீனயேனே மெள்ளெனவே மொய்க்கும் கெய்க்குடங் பன்னே எறும்பெனவே 4. 78.8 4 (;() 13-4 5-8ገ 7-7 50-8 -69-70 34-2 51-9 1()-8 10.20 5 28 26-8 1 - 10 4-05 5-49 50-4 ! -4t; 52 | 2 I-8 5 (it) 33-1 4-, 8 30 6 {i} {{I} 33-5 6-6 5-40 6-30 23 4 5-412 4-74 24-4, 6.44 6-24
