IV-178. பொய்-பொய்ம்மை இஉஇ. 176. பேய் _ல்லாய் மனிதராய்ப பேயாய் 1-28. _முதொடு காட்டிடை நாடகமாடி 5-7" _ம்பேயென்று தம்மைச் சிரிப்ப 4-68. 177. பேய்த்தேர் பக்காரும் பொய்கைப் புனலிதுவே எனக் கருதிப் பேய்த் தேர் முகக்குறும் பேதைகுணம் 15-1 178. பொய்-பொய்ம்மை * பெரியோன் ஒருவன் கண்டுகொள் என்றுன் பெய்கழல் அடிகாட்டிப், பிரியேன் என்றென்றருளிய அருளும் பொய்யோ 44–2. பொய் o 3-22; 6-6 பொய்க் கூரை 26-7 பொய்கலந்தது 5–78. பொய்களே புகன்று 41–4 பொய்கெட்டு மெய்யானுர் 1-86. பொய்த் தேவு 10-5 பொய் ரிே மெய்யானே 5-89, பொய் .ே வான் 3-22 பொப்ம்மை 5-69, 73; 9-20 பொய்ம்மையே பெருக்கிப் பொழுதினேச் சுருக்கும் 87-8 பொய்யா 5-52; 68 பொய்யர்தம் பொய்யன் 9-12 பொய்யா தம் மெய் 35-1 பொய்யவன் 6-7 பொய்யனேன் 5-52 பொய்யாய செல்வம் 10-17 பொய்யாயின. எல்லாம் போயகல 1-87 பொய் யிருள் 22-3 பொய்யிலா மெய்யர் 5-52 பொய்யி. டெங்து புரளாதே 45-9. Փւնոմյաց",ո, ւն : புலசெ ய்து 41-3. பொய்யெல்லாம் மெய்யென்று. .மையலுற - 51-3
