செழியன் துறவு 137 நீல் யாமசேர நாட்டைச்சேர்ந்த வேண்மாள் என்னும் கவிஞர். எம் மன்னரைக் காண நீண்ட் வழி வந்திருக் சி.கா:யாராயிருந்தாலும் கரி. அரசர் ஆணை இல்லாமல் நான் சிறைக் கதவைத் திறக்கமுடியாது. - நல் : இதோ பார், இஃது என்னவென்று: சி. கா : ஆ. மீன் இல்ச்சினை: அம்ம்னி, மின்னிக்க வேண்டும்! இதனை முன்னழே கூறலாகாதா?.நீங்கள் யாரானால் என்ன ? இதோ திறந்துவிட்டேன்! சென்று வirருங்கள்." (சிறைக் கதவுைத் திறந்து விட்டுவிட்டு வெளியே நின்றுவிடுகிறான்) - நல் : அப்பா! இ.பொ.:யாரது? நல்லினி கண்ணே! இஃதென்ன வியப்பு! இங்கு எப்படி. 2 - நல் ஆஸ் உஸ்: பேசாதீர்கள்.இதோ இலுச்சிணுை இருத் து என் பெண்ணுடைகளை. அணிந்து கொண்டு இந்த இலச்சினையை எடுத்துச் சென்றால்.யாரும் தடைசெய்ய.மாட்டார். விரைவில் உடை. டிாற்றம் செயதுகொண்டு உடனே ச்ெல்லுங்கள்: இ. பொ.: ஆஎன்ன!. நான்.காண்டது, துணவு: பெண்ணுடிைஐஆநான.அணகது. செல்வதா? ப்னனா உன் கதி என்ன ஆவது? என்னால் முtயtது: நீல். அப்பர் தன்யrதது. எனனைபபறக்கவில்லைப் படி, வேண்டா உள்ளே வந்த எனககுவேளியிேல்வரவும் தேரிழ், இடினேஜபுறம்படுஇ - இபொ ஆக ஆக:பழக்குப்பது வாங்க அரி விாய்ப்பு. இதோ:
