ஆதி அ தேவார ஒளிநெறி (அப்பர்) சிற்றம்பலத்துக் கூக்கனிற் கூத்துவல்லாருளாோ என்றன் கோல்வளைக்கே 81-6 சுனையுள் நீலம் சுளியும் நெடுங்களுள் இனையன் = - என்றென்றும் எசுவ தென்கொலோ I' 136–5 செய்யமேனி வெண்ணிறணி வான்தனை மையலாகி மதிக்கில ளாரையும்...எம் i. = - = r ஐயனே அறிவான் இவள் தன்மையே 153-4 தாழ்சடை மேலளாவது கண்டனள்...தோணிபுரவர்க்குச் சால நல்லனா கின்றனன் தையலே 158-4 திருக்கழிப் பாலையான் இங்குவந்திடும் என்றிறு மாக்குமே 153-6 தேவர் அகண்டனைக் கண்டு கண்டிவள் காதலித் தன்பதாய்க் கொண்டி யாயின வாறென்றன் கோதையே 120-7 தோணி புரவர்க்குக் கா கியாவன் நான் என்னும் என் தையல்ே 158.1 == + நக்கம் வந்து பலியிடென்ருர்க்கிட்ட, மிக்க தையலே பெய்வளை கொள்வது...தோணிபுசவர்க்குக் தக்க கன்று தமது பெருமைக்கே 158-2 சித்தம் தே லும் செறிவளை சிக்கெனும் பச்சை தீரும் என் பைங்கொடி. மயில்ாடுதுறை அான், கொத்தினிற் பொலிகொன்றை கொடுக்கிலே 152-2 நீடு நெஞ்சுள் வினைந்து கண்ணிர் மல்கும் ஒடு மாலினே டொன்கொடி மாத சாள் ..மருகற் பெருமான் வரில், கூடுநீ என்று கூடல் இழைக்குமே 201-8 பலியிட்ட இப்பெண்ணை மால் கொடு பெய்வளை கொள்வது....அண்ண லாருக்குச் சால் அழேெத 158-5 -- = - . - - - o "1 + புகலூமாை, உரைக்குமா சொல்லி ஒள்வளை சோருமே 159-2 மங்கை சானக் கொடார் மனமாயைக் கங்கை காணக் கொடார் முடிக்க களியை கங்கை மீ/ இடைமருதர் ു് - எங்கு வாங்கக் கெ ாடு: த ர் இதயே ゾ128-6 மட்ட விழ்க் த மலர்கெடுங் கண். பால் இட்ட வேட்கைய யிருப்பவர் துட்டாேல் அ றியேன். இவர் சூழ்ச்சிகை - 138-5 மழலை தான் வாச் சொல்கெரி கின்றிலள் 153-3 மாக யானை மருப்பேர் முலையினர், போக யானும் அவள் புக்கதே புகத் தோகை சேர்தரு தோணி புரவர்க்கே, ஆத யானும் அவர்க்கினி யாளதே 158.9 மாகியன்று மனைக்கிரு என்றக் கால் நீதி தான்சொல ெேயனக் காரெனும் 158–1
