அ Hடட் தேவார ஒளிநெறி (அப்பர்) தலைவனுகிய ஈசன் தமர்களைக் கொலைசெய் யானேதான் கொன்றிடு கிற்குமே மற்றுநீர் மனம் வையா தே மறுமையைக் கழிக் கவேண்டில் m Ա - = o பெற்றதோர் உபாயம் தன் மறைகொண்டம்) மனக்கான மனத்துளே நிறைகொண்ட(ம்) செஞ்சினுள்ளுற வைம்மினே மறை ய ர்ர்த வாய்மொழியான் மாய யாக்கை வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போதும் சாமே மனிதர்கான் ! இங்கே வம் மொன்று சொல்லுகேன் கணிதத்தாற் கனி உண்ணவும் வல்லிமே புனிதன் பொற்சுழல் ஈசன் எனுங் கனி இனிது சாலவும் எசற்றவர்கட்சே மாயக் குசம்பை நீங்க வழிவைத்தார்க் கல்வழியே போதும் நாமே மெய்யன்பு புகப்பெய்து பொய்யை நீக்கி மெய்யின் மாசடை யாருடல் மூடுவார் பொய்யை மெய்யென்று புக்குடன் வீழன்மின் வசிப்பெனும் வாழ்க்கை வேண்டா வஞ்சமின் வெஞ்சொலின்றி விலகுமின் விடுற தமி வணங்குமின் வைகலும் . வடிவின் மாதர் திறம் மனம் வையன்மின் வண்ணப் பிணிமாய யாக்கை நீங்க வழிவைக்கார்ன் கவ்வழியே போதும் நாமே வளியுண்டார் மாயக் குரம்பை நீங்க வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போதும் நாமே வாது செய்து மயங்கும் மனத்தாாய் வானிடக்,ை ஆடயத்து வல்லைச் செல்லும் வழிவைத்தார்க் எது செய்வீ காகிலும் எழைகாள் யாதோர் தேவ செனப்படு வார்க்கெலாம் மாதே வன்னலால் தேவர்மற் றில்லையே - கன்வழியே போதும் காமே i விடிவதுமே வெண்ணிற்றை மெய்யி ற் பூசி இவளுத்கமைக்க ெேனாடு கோவனமுத் கற்று T செல்கதிக்கு வழிகாட்டுஞ் சிவனே என்றும்...சோதி என்றும் கடிமலர் தாய்த் (தொழும்) விலங்காதே நெறிகின்றங் கறிவே மிக்கு வெங்கதிரோன் வழியே போவதற்கு அமைந்து கொள்மின் வென்ற ஐம்புலன்கள் தம்மை விலக்குதற் குரியீரெல்லாம் ஒன்றவே உணர்திராகில் ஒங்காளத் தொருவ ஞகும் 204-5 ல் பிரானையே பிதற்றுமின்கள் 41-10 181-5 225-2 204-7 225 274-4 197-7 45-2 144-5 160–10 225-6, 225-3 213-4 225-1 ワ 2
2 -- -- 4. 441 4. 4 8 25-4) வ்ேம்பினைப் பேசி விடக்கின்ே ஒம்பி வினைபெருக்கித் தாம்பினைத் தார்த்தங்கோர் சுற்றம் துணையென் றிருத்திர்த் தொண்டீர்!
