திIF_அள் தேவார ஒளிநெறி (அப்பர்) துண்ணென மனத்தால் தொழு நெஞ்சமே பண்ணி னல் முனம் பாடலது செய்தே முக்கண்ணினன் கடம்பூர்க் காக்கோயிலே 132-4, நக்காையனை நாடொறும் நன்னெஞ்சே வக்கரை உறைவான வணங்கு நீ | 35-5 கன்றுபோல் நெஞ்சமே நீ நன்மையை அறிதி யாயில் சென்று தொழுதுய் கண்டாய் கிரு இராமேச்சு மே 61-4 காகை...அண்ட்ஜன் கினைந்த நெஞ்சே அம்மகாம் உய்ந்தவாறே 71-4 நாகை.ஜயனை நினைந்த நெஞ்சே அம்மநாம் உய்ந்தவாறே 71-2 நாகை...ஒருத்தனை உணர்தலால் நாம் உய்ந்தவா நெஞ்சினிரே 71-8 நாகை...செம்பொன நினைந்தசெஞ்சே கிண்ணம்நாம் உய்ந்தவாறே 71-6 நாகை...மன்னு காரோணத்தானை நினையுமா வல்லீராகில் i. உய்யலாம் கெஞ்சினி.ே 71-1 நிலைபெறுமா றெண்ணுதியேல் நெஞ்சே! நீவா கித்தலும் எம்பிரானுடைய கோயில் புக்குப் புலர்வதன்முன் அலகிட்டு மெழுக்குமிட்டுப் பூமாலை புனைந்தேத்திப் புகழ்ந்து பாடித் தலையாரக் கும்பிட்டுக் கூத்து மாடிச் ' சங்கிா சயபோற்றி போற்றி என்றும் அலைபுனல்சேர் செஞ்செஞ்சடை யெம் ஆகி என்றும் ஆரூாா என்றென்றே அலருகில்லே 244-3 நிலைமை சொல்லு நெஞ்சே தவமென்செய்தாய். மாமயிலாடுதுறையன் கம், தலையின்மேலும் மனத்துளும் தங்கவே 152-6 நினைக்க மட்நெஞ்சும் (தங்க தலைவனை) 203-7 நிதியால் நினைசெய்நெஞ்சே நிமலனை நித்தமாக 25-7 நீப்பரிய பல பிறவி நீக்கும்வண்ணம், நினைக் கிருந்தேன்காண் நெஞ்சே! சித்தமாக...கிருவாரூமா என்ே சிந்தி நெஞ்சே 244-6 நெஞ்சம் வாழி நினைக் கிரு மீயச்சூர், எத்தமை யுடையார் இளங்கோயிலே -- 124-3 நெஞ்சமே அஞ்சவேண்டா...கெய்த்தானம் என்று வினையுமா நினைத்தக்கால் உய்யலாமே ". 255-4 நெஞ்சமே .. எகம்பஞர் கோலமா மலர்ப்பாகமே கும்பிடே 161-8 நெஞ்சமே விளம்பன் கேள் நீ.நெய்த்தானம் என்று நினையுமா நினைத்தக்க ால் உய்யலாமே 255-2 செஞ்சே இன்பம் வேண்டில் நம்பன்தன் அடியிணைக்கே நவில்வாய் 306-6 செஞ்சே! கூறக்கேள் நீ.நெய்த்தான மென்று கினையுமா சினைந்தக்கால் உய்யலாமே 2: 5 5 | HI.
