டெ0ஆா தேவார ஒளிநெறி (அப்பர்) காலன் வீழக் காலிற்ை காய்ந்துகந்த காபாலியார் காலன் வீழச் சிவந்தானை காலன் வீழச் செற்ருனே காலனுகிய காலற்குங் காலன் காலஞய அவனைக் கடந்திட்டு காலஞருயிர் போக்கிய காலனே காலனருயிர் பண்டு கால்கொடு பாய்ந்த பாமனர் காலனுடல் மாளச் செற்ற கங்காளா காலனுயிர் காலாற் கழிவித்தான் காண் காலனுயிர் பொன்றிவீழ விளங்கு திருவடி எடுத்த விகிர்தன். காலனை அன்றடர்த்து காலனை உதைகொண்ட கருத்தனர் காலனை உதைப்பர் போலும் காலனைக் கடிந்த எம்மான் காலனைக் காய்ந்த பிரான் காலனைக் காய்ந்தவர் காலனைக் காய்ந்தா குைம் காலனைக் காய்ந்து காலனைக் காய்வர் (போலும்) காலனைக் கால வைத்தார் காலனைக் காலாற் கடந்தார் போலும் காலனைக் காலாற் கடிந்தான் காலனைக் காலாற் காய்ந்த கடவுள் காலனைக் காலாற் காய்ந்த கடவுளார் காலனைக் காலாற் செற்றன் றருள்புரி கருணையானே காலனைக் காலாற் செற்ருர் காலனைச் சாடிய அழகனே 271-6 263-2 293-4 170-5 119–10 185-4 118-8 275-7 265-5 301-4 107-9 188–7 31-9 63-10 107–6 165-8 228-6 107–8 56–2, 72-4 38-2 234-7 81-2 246-8 22-10 51–4 43-2 126-8 காலனைக் தன் கழலடியாற் காய்ந்து மாணிக்கருளின்ற ஆரமுதை 299-8 காலனைக் கானலற (உழக்கிய) உறுக்கிய சேவடியான் காலனைத் தண்டமதா உடறிய சேவடியான் காலனைப் பண்டொருகால் உாப்பிய சேவடியான் காலனை முன் பாய்ந்தாய் உயிர்செக காலனை யன்றுதை செய்தான் காண் காலனையுங் காய்ந்த அடி காலனையுங் காய்ந்த கழலார் போலும் காலனையுங் காய்ந்தார் போலும் காலனையுங் காலாற் கடந்தான் கண்டாய் காலனையுங் காலின் வீழ அட்டானை காலனையுங் குாைகழலாற் காய்ந்தான் தன்னை காலனையும் ஒருதையால் கண்டார் போலும் காலனையும் பாய்ந்தறுத்தாய் 107-4, 5 107-7 107–3 96-2 243–4 219-4, 229-8 302-3 236–4 5-9 281-7 295-5 87.6
