I_T கர் தேவார ஒளிநெறி (அப்பர்) களியாய் வெளியாய் கனவாகி நனவாகி காயாகிப் பழமாகி சிறியையாய்ப் பெரியையாய் சேயவனை அணியான் தன்னை தண்மையொடு வெம்மைதான் ஆயினன்காண் தோற்றம்...இறுதி தோற்றம் இறுதியாய் நின்ருர் தோற்றம் நிலை இறுதி நன்மையும் சீமையும் ஆனர் நீயாகி நானகி நீள கலந்தர்னே ஆகி நெருகலையாய் இன்முகி காளையா நொய்யவர் விழுமியார் * பகல் இாவாய் பகல் இருள் பந்தமாய் வீடுமாகி பந்தமும் வீடும் H. பாத்தானக் குவிந்தான் தன்னை பளியர் நுண்ணியர் பிறப்போ டிறப்பாகி நின்முன் பிறர் உருவும் தம் உருவும் காமே ஆகி பிறவாதும் இறவாதும் பின்ருனும் முன்ருனும் ஆளுன் புதியனவுமாய் மிகவும் பழையான் தன்னை புரையாய்க் கனமாய் ஆழ்ந்து ஆழாதான பெண்ணவனை ஆணவனை பெண்ணுகிப் பெண்ணுக்கோர் ஆனுமாகி பெண்ணும் ஆணும் பெரியாய் சிறியாய் பெரு நலமும் குற்றமும், பெண்ணும் ஆனும், பிறருருவும் தம் உருவும் தாமே ஆகி மண்ணுகி விண்ணுகி மண்ணும் விண்ணும்...தாளுய் மயக்கமாய்த் தெளிவுமாகி மாமா பிதாவாகி முன்னவன் காண் பின்னவன் காண் முன்னனைப் பின்னனை முன்னுமாய்ப் பின்னுமாய் மூவான் இளகான் 270–3 307-4 307-5 24.7-6 279-1 265–3 277-2 302-5 277–2 295-1 30.7–5 307 9 307–1 29-2 303–5 116–4 41-5 95-2 273-7 138–11 299-6 3.07.1 287-6 224–2 224-7 224-7 303-4 307–2 807–1 270–3 307–1 307–2 304-7 48–8 307-7 261-8 292-7 225-2, 298–4 84-2
