சங்_0 தேவார ஒளிநெறி (அப்பர்) மருந்தவன் காண் வான் பிணிகள் சீரும் வண்ணம் மருந்தாகிப் பிணிதீர்க்கும் அணியான ஐயாறர் மருக்காய்ப் பிணி தீர்க்க வல்ல அடி மருந்தாய்ப் பிணி சீர்க்குமாறு கண்டேன் மருந்தாய்ப் பிணி சீர்ப்பாய் மருங்கான மருந்தினேடு.பொருக்கி நின்றெனக் காய எம் புண்ணியன் மருந்துமாகித் தீராகோய் தீர்த்தருள வல்லான் மருளியலும் சிந்தையர்க்கு மருந்து தன்னை மன்னுள தேவர்கள் தேடும் மருங்கே 217-9 18-3 21949 290.8 312-4 276-2 | 60-5 267-8 246-7 105-4 மாத்தாடிப் பக்காய் வணங்குக் கொண்டர் வல்வினைவேர் அறும் வண்ணம் மருந்துமாகிக் சீர்த்தானை மாமுனிவர் தம்மு శౌ_ [L! மருந்து கண்டாய் மூவா மருங் கமார்க் சுருள்புரிந்த மைந்தன் தன்னை வணங்குவார் இடர்கள் தீர்க்கும் மருந்து வருபிணி நோய் பிரிவிக்கும் மருந்து தன்னை வல்லர் வல்வினை சீர்க்கும் மருந்துகள் வானத்தார் போற்றும் €) போற்றி வானவர்கள் போற்றும் மருந்தே போற்றி வினைகள் போக மம்மர் அறுக்கும் மருந்து (270) மலரும் மணமும் அல்லி மலர் காற்றத் துள்ளார் போலும் கடிக் கமல மலர் வைத்தார் கெந்தத்தன் காண் நறுமலராய் காறும் மலர்ச் சேவடி நாற்றமாய் நன்மலர்மேல் உறையா கின்ற அறநெறியை புதிய பூ பூக்குளுள் வாசமாய் மன்னி நின்ற கோ பூத்தானம் பூவாகி பூவின்கண் வாசனை பூவின் நிறத்தானுமாம் பூவினில் நாற்றமாய் நின்முய் நீயே பூவுக்கோர் நாற்றமாகிப் புக்குளால் வாசமாய் நின்மு னகி பூவுற்ற நாற்றமாய் நின்ருர் காமே முழுமலரின் மூர்த்தியை மொட்டின் மலர்வுழி வாசத் தேனர் மொட்டை வாசமலர் . ஆன காளோ வாசமலரெலாம் ஆனய் நீயே 281. " 286 6 214–4. 49-9 287-5 165-1 268-4 245–1 236-8 302–1 227-5 262-2 219–8 242-5 206–9 228-3 228-3 307-8 7–6 228-3 251-8 307-8 291-3 293–9 64-5 293–9 24.7–10 251-1
