பெயர்- வேற்றுமையியல். 53 களுடசொன்னபடி தனிக்குறிலீற்ற வொற்றெழுதறுயிரவரி னிரட்டுமென றமையான மற்றவிடத்திறது மெய்யெழுத்திரட்டி கானகாம வேற்றுமை யிடத்தும் ஆறாம் வேற்றுமையிடத்து முயிரொபுெணரினுமிரட்டா (உ-ம் ) தனனை, தனனால், தனக்கு, தனனின, தனது, நகை, எ - ம . தம்மை, நமமை, என்னை,எம்மை, கினனை, நும்மை,எ-ம். பிறவுமனன. நீர், நீவீர், நீயீர், ஒருவழியாக றுமமாம். அன்றியுஞசூத்திரத்துட் பிறவென்றதனால் நீ, எ-து, உண - நுன், எ -ம,நீர்,எ -து, உம - றும, எ-ம்.வரும். அன றியு மிலையெல்லாக தம்மொறறிரட்டின விடத்துஞ் செய்யுளவேண்டுழி இரட்டாமல் வரவும பெறும். (உ - ம.) எனை, நினை, நமை,நுமை,தனை, தமை, எ -ம், பிறவுமனன, எ-று. (65) 69. "எட்டனுருபே யெய்துபெயரீற்றின் றிரிபுகுன்றன மிகுதவியல்பயற றிரிபுமாமபொருள் படாக்கையோரைத் தன்முகமாகத் தானழைப்பதுவே." (இ-ள.) எட்டாம் வேற்றுமையிலக்கண மாமாறுணாததுதும், எட் டாமவேற்றுமைக்கு உருபு - தன பெயரீற்றின துதிரிபும்,ரீற்றினது கேடும். மிகுதலும, இயல்பும், ஈற்றயலினறிரிபும், ஈறுகெடுத்து, மீற்றயற்றிரித்லும், ஈறுகெடடிற்ற யழிரிந்தேமிகுதலுமாம். இதற்குப்பொருள் அழைப்பது. அழைத்தலும் விளிததது மொக்கும். இஃது விளிவேற்றுமை; விளித்தற குக்கருவியானவுருபை விளி, எ-து. காரியவாகுபெயர். (உ-ம்) நமபீ - அன னா, தனபெயரீற்றினது திரிபு, ஐய- மனன, ஈற்றினதுகேடு, ஐயளே - மன னனே, மிகுதல; ஐயன கூறாய் - நமபிவாராய், இயலபு ; ஐயானகேௗ -ஊரீர் வம்மின, ஈற்றியலின்றிரிபு; ஐயா - கண்ணா,ஈறுகெடடீற்றயற்றிசிதல, ஐயா வே - கணணாவே, ஈறுகெடடிற்றயற் றிரிந்தீற்றின் மிகுதல; இவ்வாறெல் லாப்பெயர்க்கு மேலாமையால் வேறு வெறாகத்தருவோம். அவற்றைத்தத தமிடந்திறகாணக, இதனை வடநூலாா சம்போதனமெனபா. எ-று. (கஎ ) 70. எப்பெயர்க்கண்ணு மியல்புமேயு மிகரநீட்சியு முருபாமனனே. (இ-ள்.) மூவகைப் பெயர்களுக்கும் பொதுவாகிய விளியுருபாமாறுண ர்ததுதும், உயாதிணைப்பெயாக்கும் அஃறிணைப் பெயர்க்கும் பொதுப்பெயா க்கும விளியுருபாவன- இயலபாதலும் ஏகாரமிகுதலும் இகரமீளரமாதலு மாம. (உ-ம்.) முனிகூறாய்,ஈமபிகூறாய, வோதுகூறாய், ஆடோகூறாய், விட லைகூறாய், கோக்கூறாய, இறைவன் கூறாங், மகளகூறாய், மாக்தாகூதீர், குரு சில்கூறாய், ஆய்கூறாய், இயல்பாவின, வேந்தே, வேளே, மார்தரே, சே யே, ஏகாரமிக்கன. நம்பீகூறிய, தோழிவாராய், இகரமீகாரமாயின், இவை
