கச்சினர்க் கினியருரை. в, бПг உ-ம். "வடவேங் கடக் தென் குமரி”(தொல்-பாயிரம்) எனவும்,"அ,இ.உ, #, ஒ வென்னு மப்பா லந்தும். (டிெ எழுத்து-கால் க) எ-ம் இவை யெண் த புணர்ந்தன. கறையணி மிடற்றினவை கண்ணனி தகவினவை, பிறை ,ങ്ങഖ് எனத் தாக்குப்பட்டுமுடியாமற் குறைந்தன. "ஒளுஉச் كهامهای أبيض ്ഥിധ னல்லார் குரனற்றத் துற்ற”(கலி அ.அ) ஒருஉவென நிாையசைகானே - * f : நீர்ழியதையாயி ம் التي = ஆங்கெனவ ங் தனிச்சொல் வழியசைப்பாற்படும். --- - 軒 # # === حساسیتریت-سیاسی-سیاست تشتستس இாாந்து, ஈகுவன போ னங் கின கொம்பு” இே%னந்துள் வரி, புகுவது போலு ைெளிது. இதுபேரெண். அருமைநற் கரியினு மார்வ நின்வயிற், பெருமையின யாமிவண் மொழிபவை, மெல்லிய வெஞஅது வெருஅ கல்லியம், றிரு المنية நீர் மார்பநீ யருளல் வேண்டும் இ துவுமாசிரியம். விறன்மிகு விழுச்சீ ரத்தனர் ாக்கு, மறனு மார்வலர்க் களியு,ே கிறனிலோர்க் கிருக்கிய தீது தீர் சிறப்பின், ജ്ജ மாற்றவர்க் கணங்கு கீ, யங்கனேர் வானத் தணிகிலாக் சிகழ்தருக், கிங்க ளுக் தெறுகதிர்க் கனலியு நீ, யைந்தலை யுயரிய வணங்குடையருக்கிறன், மைக் தடை யொருவனு மடங்கலு ,ே கலமுழு களைஇய புகாறு காட்சிப் புலனும் பூவினு னற்றமு வலனுய ரெழிலியு பப்ரிதி விசும்பு, கிலனு நீடிய விமையமு ; இவையாறும் பேரெண், அதனுல் தனிச்சொல். இேன்னே சனையை அனயை யாலென, வன்னே யாமிவட் கான மையிம், பொன்னணி நேமி வலங் கொண் டேக்கிய, மன்னுயிர் முதல்வனே யாதலி, னின்னே சனையைகின் புக ழொடும் பொலிக்தே. இது சரிதகம். கின்னெக்கும் புகழ்கிழலவை, பொன் னுெக்கு முடையவை, புள்ளின் கொடியவை புரிவளை யினவை, எள்ளுநர்க் கடக் தட்ட விகனே மியவை, மண்ணுற்ற மணிபா யுருவினவை, எண்ணிறக்க புக ழவை யெழின்மார் பினவை, இவை சிற்றெண்ணும், பேரெண்னும், இடை பெண்ணும். ஆங்கு தனிச்சொல். காமரு சுற்றமொ டொருங்குகின் னடி புறை, யாமியைக் தொன்றுபு வைகலும் பொலிகென, வேமுறு கெஞ்சத்தேம் பாவுதும், வாய்மொழி முதல்வரின் முனித முெழுகே இது சரிசகம். இது கடவுள்வாழ்த்து. சண்டோகப்பட்ட வுறுப்புகள் மிக்குங்குறைந்தும் வருதலின் அப்பாவிற்கு இயல்டென்றுகொள்க. பிறவும் பரிபாடலகத்துக் கண்டுகொள்க. சமாகிலக் தோன்முமை மலிபெய னிலைஇ, யேம .ொழில்வான மிகுதரு போழ்கி, கைண்ே மணிவரை ஈறுமலர் பலவிரை இக், காமரு வையை கடுகின்றே உடல், சீரணி கொண்டன்று வையை யெனவிரும்பிக், காரணி கொண்டன் றுவகை தலைக்கூடி, வாரணி கோல மொருவ ரொருவரிற், சோனி கொண்டு தேமொன்று வெவ்வேறு, சீரணி கொண்ட நிறையணி யங்காடி, யோணி கொண்டா ரிகல். கைபுனை தாரினர் கண்ணிய, ரையெனு மாடைய ராடையர், கெய்யனி கூந்தலர் பித்தையர், மெய்யணி யானை மிசையார் பொய்யெனத், சங் காச் சிறப்பிற் றளிரிய லார்செல்லப், பொங்கு புரவிப் புடைபோ வோரும்
- - --
- வாய்மொழிப்புலவ” என்பதும் பாடம்.
1
