பக்கம்:தொல்காப்பியம்-இராகவையங்கார்.pdf/151

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

ஆர்சிடே தொல்காப்பியம் செய்யுளியல் பெயல்பெத் ருாே, ஞாயிறு சுமக்க கோதிெரள் கொண்மூ,மாசலிசம்பினவுெகி. ருங்குக், கண்பொர விளங்குகின் விண்பொரு வியன்குடை, வெயின்மதை கொண் டன்ருே வன்தே வருக்கிய,குடிமறைப்பதுவே கூர்வேல்வளவ, வெளி, அப்பனக் துணியின் லீற்றுவீற்றுக்கிடப்பக், களிற்றக்கணம் பொருக கண்ணன் பறக்கலை, வருபடை காங்கிப் பெயர்புறக் கார்த்துப்,பொருபடைகளுஉங் கொAE தமு முழுபடை,யூன்று.சான் மருங்கி னின்றதன் பயனே,மாரிபொய்ப்பினும் வாரி குன்றினு, மியற்கை யல்லது செயற்கையிற் முேன்றிலுங், காவலர்ப் பழிக்குமி. கண்ணகன் ஞால, மதிகற் கறிந்தனையாயி னிவு, கொதும லாளர் *பொதுமொ ழி கொள்ளாது, பகடுபுறக் கருகர் பாரமோம்பிக், குடிபுறக் கருகுவையாயினின்,ண்டி புறக் கருகுவரடங்கா சோசே (புறம்-கடு) இது இஞ்ஞால மியற்கையல்லது தமது செயற்கையிம்முேன்றினுக் காவலனைப்பழிக்கும்; இதனையுமுனாசே : வேற்றரசர்க்குப் பெறுகற்கரிகாசிய சிறக்காட்டினை கின னாகப்பெற்றுவைத்து அதனையழிக்கின்றது கிணக்காசியவன்றென்ற அவட்ைடையழிக்கமைகூறு Af வில், துகளொடுபுணர்வும், குடிபுறங்களின் கினக்குச் செல்வமுதலிய சிறக்கலிற் பகைவர் கின்னே வணங்குவரெனப் பொருளொபுெணர்வும் வெளிப்படக்கூறலிற் செம்பொருட்செவியுறையங்கதமாயிற்று. "வள்ளியோர்ப் படர்ந்து புள்ளிற் போ,ெ நெடியவென் னது சாம்பல கடந்து, வடியா காவின் வல்லாங்குப் பாடிப், பெற்றது மகிழ்ந்து சுற்ற மருத்தி, யோம்பா தண்டு கூம்பாத வீசி வரிசைக்கு வருத்துகிப் பரிசில்வாழ்க்கை, பிறர்க்குக் கேலிக் கன்ருேவின்றே, சிறப்பட, கண் ர்ை காண வண்னத் தேகி, யாங்கினி தொழுகி னல்ல தோங்குபுகழ், மண்குள் செல்வ மெய்திய, தம்மோ சன்ன செம்மலு முடைத்தே' ( புதம் ச ை இது சோழன்கலங்கிள்ளியுழைகின்று உறையூர்புக்க இளக்கத்தனென்னும்புலவனேன் காரியாற்றுத்துஞ்சிய நெடுங்கிள்ளி ஒத் துவக்கானென்று கொல்வழி யவ்வாசற்கு வருகின்றதுக ளினக்கோ ஆர்கிழார் புலப்படாமம் செய்யுள்செய்து தமதுசொல்லை யாசன்கேட்டஞ்சிஞனென்னும் பொருளைகிறுத்துதலிற் பழிகாப்புச்செவியுறை யங்கதமாயிற்று. இவ்வாறே புறத்தினுட் செவியுறைச்செய்யுட்கள் பலவும் வரு வனவுள. அவ்வேறுபா டுணர்ந்துகொள்க. புகழொடும் பொருளொம்ெ என்று (செய்-கஉக) என்பது பொருந்தானாம். )فسمعته பாடமோதின் மேல் வசையொகிம் ஈசையொகிம் == * = H - o 事、高, வசையொடு கசையோடும் புனாகன ருயி னங்ககச் செய்யு ளென்மஞர் புலவர்: _ --- _

  • பொய்ம்மொழி எனவும் பாடம்.

இப்பாடம் உரையாசிரியர்கொண்டது.

என்பதிமதி, வசையொடும் சையொகிம்புணர்ச்சசெய்யுள் அங்கதக் ..சய்யுகொணப் பெயர்பெறும் எ-து.