உஉயிர் ജാഥ ജേുകൾ உoo ஞாயிறு திங்க ளறிவே காணே கடலே கானல் விலங்கே மரனே புலம்பு பொழுதே புள்ளே நெஞ்சே யவையல பிறவு நாவலிய நெறியாற் சொல்லுரு போலவுங் கேட்கு போலவுஞ் 赛 சொல்லியாங் கபை பு மென்மனர் புலவர். இது கேட்போருக் கூ ற் று ம் வேறுபடவருமாறு கூறுகின்றது. அவை பொருளியலுள் 1வழுவமைதிகூறுவனவுங் கேட்குகவுமாய் ஈண்டு வருதலின் ஆராய்கின் ருர். இ-ள். ஞாயிறு முதல் கெஞ்சிருக்கூறியனவும் அவைபோல்வன பிறவும் மேற் செய்யா மாபிற் ருெழிற் படுத் சடக்கியும்” (பொருளியல்-உ) எனப் பொருளியலுட் பொதுவகையாற் கூறியவாத்முன் அவைதால் கூறுவன போலவுங் கேட்பன போலவுங் கூறுமாறமையு மென்று கூறுவர் புலவர். எ-று. கடற்றும் உடன் கூறினர் மேற்கூற்றிற்குரியன இவையென வாைய முமையின் பொழுதாவன: மாலேயும், 墨上闻 மமும், எற்பாடு ம், காரும், கூதிரும், பனியும், இளவேனிலும்போல்வன. பிறவுமென்ற தல்ை
- எ-து, கழிபடர்ப்பொருண்மைக்குவருவதோர் மரபுவழுவருகலைத விற்று, ஞாயிறுமுதலாக, கெஞ்சீருகச்சொல்லப்பட்ட பதினென்றும் அத் தன்மையபிறவுமாகிய மக்களல்லாதபொருண்மை யெய்தியகெமியினம் சொல் லினபோலவுங் கேட்குபோலவுத் சொல்லியாங் கமையப்பெறும் எறு. ஆங்கு அசை. உ-ம் பழுதது ஞாயிறே பாடலியா தார்சண்” (கலி-சசக) எனவும், மோதர் முகம்போ லொளிவிட வல்லையேற், காதலை வாழி மதி” ( திருக்-கககஅ) எனவும், எஉறுதி தாக்கத் தாங்கிய வறிவே, சிறிது விரைய லென்னு மாயிடை” (நற்-உஅச) கேர்த்தகங் காதலர் கேமி நெடுக்கிண்டே, ரூர்ந்த வழிசிதைய ஆர் தியா லோதமே, பூந்தண் பொழிலே புணர்ந்தாடு மன்னமே, பீர்க்கண் இறையே யிது தகா தென்னிரேன் (சிலப்-கானல்) இதனுள், கடலுங் கானலும் புள்ளு மர முங் கூறப்பட்டது. மோ?லரீ, தையெனக் கோவலர் தனிக்குழ லிசைகேட்டுப், பையென்ற நெஞ்சத்தேம் பக்கம்பா ராட்டுவாய்’ (கவி-ககஅ) : வருந்தினை வாழிய நெஞ்சே (அகம்.எ க) மன்றப் பணைமென் ...... மாங் தளிரே* எ-ம், இங்கிகரனகொள்க. இத்துணையுங்ச-நப்பட்டன கேட்போரியல்பு. எ-க உரை
யாசிரியருரை. 1. கோயுமின்பமும்” என்னுஞ்குக்கிரம் (பொருளியல்-உ).
